Schuldenberg tikkende tijdbom

door

DE OVERHEID VAN Suriname sleept een schuldenlast met zich mee die niet alleen gênant is, maar ook ontwrichtend voor de samenleving. Het ministerie van Justitie en Politie heeft inmiddels SRD 312 miljoen aan onbetaalde rekeningen openstaan. Leveranciers hebben het vertrouwen verloren, accepteren geen bestelbonnen meer en weigeren diensten of goederen op krediet te leveren. Dit is geen incident, maar een symptoom van een structureel probleem dat zich al jaren voortsleept.

Het is niet beperkt tot één ministerie. Het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme moet verhuizen uit het huurpand van Assuria omdat er jaren geen huur is betaald; een zaak die nu zelfs bij de rechter ligt.

Betalingsdiscipline is geen luxe, maar een voorwaarde voor het (goed) functioneren van de staat

Het ministerie van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie huist in een pand van Havenbeheer dat niet meer aan de minimale standaarden voor een overheidskantoor voldoet. Renovatie blijft uit en het ministerie zoekt naarstig naar een ander onderkomen.

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Arbeid kampt met een openstaande schuld van meer dan SRD 200 miljoen bij het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP). Het AZP, het belangrijkste ziekenhuis van het land, dreigt daardoor financieel in het rood te komen.

Daarbovenop heeft ook het Korps Politie Suriname een forse achterstand in betalingen aan het AZP. Het gaat hier om een vitale instelling die dagelijks levens redt en één die de openbare orde handhaaft. Ook andere overheidsdiensten hebben grote schulden bij het AZP.

Deze schuldenberg is niet alleen een financiële kwestie; het is een directe bedreiging voor de continuïteit van essentiële publieke diensten. Wanneer leveranciers, verhuurders en dienstverleners hun handen aftrekken van de overheid, stokt de dienstverlening. Politieauto’s blijven in de garage, omdat onderhoud niet wordt betaald, medicijnen worden niet geleverd en kantoren komen leeg te staan omdat de huurachterstand te groot is.

Het is onbegrijpelijk dat regeringen jaar in, jaar uit toestaan dat deze situatie voortduurt. Er moet onmiddellijk een realistisch en afdwingbaar systeem komen om achterstanden versneld in te lopen. Daarnaast moet er structurele begrotingsdiscipline komen, zodat nieuwe schulden beheersbaar blijven. Dat betekent: eerlijke ramingen, tijdige betalingen en prioriteit voor cruciale diensten.

Zonder ingrijpen groeit de schuldenberg uit tot een tijdbom die de samenleving lamlegt. De overheid kan zich niet langer verschuilen achter procedurele excuses of begrotingsbeperkingen. Betalingsdiscipline is geen luxe, maar een voorwaarde voor het (goed) functioneren van de staat.