De slechte examenresultaten van het Voortgezet Onderwijs voor Senioren (VOS) liegen er niet om. Volgens een artikel van Parbode, is slechts 45 procent van de VWO-leerlingen, dit jaar direct geslaagd en bij het HAVO maar 26,3 procent. En hoewel het ministerie blijft wijzen naar de nasleep van de covid-pandemie, moeten we ons dringend afvragen, hoe lang die pandemie nog als excuus blijft dienen. Natuurlijk, het zou oneerlijk zijn om te ontkennen dat covid diepe sporen heeft achtergelaten in het onderwijs. Leerachterstanden, gebrekkige digitale toegang, minder structuur en motivatieproblemen zijn geen verzinsels. Jongeren die in die jaren onderwijs volgden, misten niet alleen inhoud, maar ook cruciale vaardigheden zoals plannen, toetsen voorbereiden en zelfstandig studeren. De funeste mentale tol was hoog en dat werkt nog steeds door.
Maar we zijn inmiddels jaren verder. De wereld is grotendeels terug naar normaal. Andere landen hebben herstelplannen uitgerold, leerachterstanden aangepakt, en ingezet op vernieuwd onderwijs. In Suriname blijven we daarentegen hangen in een stilstand. Er wordt gesproken over motivatie, bijspijkerlessen en ‘lessons learned’, maar de structurele aanpak ontbreekt. We blijven dweilen met de kraan open. Wat dit schooljaar extra moeilijk maakt, is dat leerlingen oefenden met examens uit de post-covid-periode, terwijl de daadwerkelijke toetsen weer het pre-covid-niveau hadden.
Een communicatieprobleem van formaat. En opnieuw zijn het de leerlingen die daarvoor de prijs betalen. Toch ligt de oplossing niet alleen bij het ministerie. Dit is een collectief probleem, dat om een gezamenlijke aanpak vraagt.
Leerkrachten moeten bijgeschoold worden in eigentijdse, motiverende lesmethodes. Leerlingen moeten begeleid worden in studievaardigheden en mentale weerbaarheid. Ouders moeten actiever betrokken worden bij het leerproces, en er moet eindelijk werk gemaakt worden van het moderniseren van lesmateriaal. En ja, leerlingen zélf moeten zich ook bewuster worden van hun rol. Maar dat lukt alleen als het systeem ze daarbij ondersteunt.
Wat we vooral moeten vermijden, is dat we blijven vasthouden aan de idee van ‘terug naar hoe het was’. Want de wereld van de leerling is niet meer zoals die was. Jongeren leven in een digitale realiteit, waar oude lesvormen en een verouderde aanpak, simpelweg niet meer werken. Als wij ze willen laten slagen, letterlijk en figuurlijk, dan moet het onderwijs mee-evolueren. De slechte examencijfers zijn geen incident. Ze zijn een signaal. Een waarschuwing. En als we nu niets doen, kijken we volgend jaar opnieuw verbaasd naar teleurstellende percentages, terwijl een hele generatie tussen onze vingers doorglipt.
The post SCHRIKBAREND LAGE EXAMENRESULTATEN ..