De verkiezingen zijn voorbij, maar de schrik is nog aanwezig, en ook nog duidelijk voelbaar. Een week na de stemronde, hangt er een gespannen stilte over Suriname. De voorlopige uitslag, waarin de NDP als grootste partij uit de bus kwam en de VHP op de tweede plaats eindigde, heeft een diepe indruk achtergelaten op een groot deel van de samenleving. Vooral degenen die begrijpen, wat het op economisch gebied kan betekenen, als we terug naar nul moeten. Hoewel de uitslag juridisch nog niet definitief is verklaard, is de impact ervan al merkbaar in de publieke sfeer.
Sociale media, gesprekken op straat en persoonlijke uitingen, laten dit zien. Er heerst een zekere mate van onzekerheid, angst en zelfs paniek. Niemand weet wat ons te wachten staat. Men weet niet of het huidige beleid gecontinueerd zal worden of zal het een populistisch of sociaalbeleid worden. Sommigen bereiden zich in stilte voor op wat komen gaat, uit wantrouwen gebaseerd op eerdere ervaringen met NDP-regeringen. Anderen spreken openlijk over emigratie. De koers, die kort voor de verkiezingen nog een moment van stabiliteit leek te hebben, maakte plotseling een grillige stijging. De markt reageerde sneller dan de politiek, en dat zegt veel.
De kern van de angst zit niet in de overwinning zelf, maar in het verleden.
Onder voorgaand NDP-bestuur, werd het land geconfronteerd met ernstige economische achteruitgang, verlies van vertrouwen in instituties en verslechtering van democratische processen.
Hoewel de partij bij deze verkiezingen campagne voerde met de belofte, het ‘anders te zullen doen’, heerst er nog onzekerheid. Wat deze verkiezingsuitslag vooral blootlegt, is de diepe verdeeldheid en het fragiele vertrouwen van het volk in zijn bestuurders.
De schrikreactie wijst niet alleen op politieke tegenstellingen, maar op een dieper geworteld trauma. Het is een stille schreeuw om transparantie, om betrouwbaarheid en, om stabiliteit.
Wat nu nodig is, is niet alleen politieke daadkracht, maar ook leiderschap, die de zorgen van het volk kunnen wegenemen. De nieuwe regering, wie die ook vormt, moet beseffen dat legitimiteit niet slechts uit stemmen voortkomt, maar nadrukkelijk uit vertrouwen. En dat vertrouwen ontbreekt nog. De samenleving kijkt gespannen, alert, en met de vinger aan de pols toe. De grote vraag rijst dan ook: Zal de NDP in staat zijn haar imago te verbeteren en daadwerkelijk een koerswijziging doorvoeren? Of is deze stilte slechts de voorbode van een nieuwe storm?
The post SCHRIK EN STILTE DUIDELIJK VOELBAAR ..
- Dodental stijgt naar zes na bootongeluk: kind nog vermist..
- Salaris versus levenskosten..
- VHP diep geraakt door tragisch bootongeval..
- Panka: “Er is een nationale verzoening nodig”..
- PAHO luidt noodklok voor orkaanseizoen 2025..
- Regeren wordt moeilijk..
- Aderlating voor Natio: geblesseerde Becker haakt af voor Go…..
- Man badend in bloed dood aangetroffen in auto..
- Nog drie lichamen geborgen bootramp Marowijnerivier..
- Monstercoalitie zonder fundament: Suriname herhaalt zijn fo…..
- D66 pleit voor versoepeling visumplicht Surinamers..
- Een kreet van stil protest..
- President bevoegd om politieke partijen te consulteren..
- NPS en NDP begraven decennialange strijdbijl met historisch…..
- Betterson roept partijen op deskundigen voor te dragen..
- ABOP betuigt medeleven na tragische bootramp op Marowijneri…..
- Dag van rouw na tragedie op Marowijnerivier..
- Nederland: Wilders trekt zijn partij terug uit regeringscoa…..
- Baasaron: gesprekken met Simons hebben hoop gegeven..
- Regering roept Dag van Nationale Rouw uit na bootramp Marow…..
- Panama pakt schepen aan die sancties omzeilen..