Schrijnende armoede beperkt toegankelijkheid tot onderwijs

door

De enorme toename van armoede heeft in ons land een directe en verwoestende impact gehad op de toegankelijkheid tot onderwijs. Volgens het Multi-Dimensional Poverty Survey van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB) lijdt ruim 41,3 procent van de Surinaamse bevolking aan multidimensionale armoede. Dit percentage is zelfs veel hoger onder kinderen in de districten, waar het oploopt tot ruim 79 procent. Deze alarmerende cijfers benadrukken hoe de armoede niet alleen de economische situatie van huishoudens beïnvloedt, maar ook de toekomst van de kinderen, aangezien het hen belet om toegang te krijgen tot kwalitatief goed onderwijs. De gevolgen van deze armoede voor de toegang tot onderwijs zijn verstrekkend en hebben grote implicaties voor de ontwikkeling van het land.
Unesco heeft al in verschillende rapporten benadrukt dat de toegang tot onderwijs sterk wordt belemmerd door armoede. Gezinnen besteden hun beperkte middelen vaak aan basisbehoeften zoals voedsel en onderdak. Dit leidt ertoe dat vaak weinig tot geen middelen overblijven om kinderen naar school te sturen of dat ze regelmatig afwezig zijn.
Het is meer dan evident dat de kosten van levensonderhoud in ons land enorm zijn gestegen en de armoede schrikbarende vormen heeft aangenomen. Veel gezinnen kunnen simpelweg de bijkomende kosten van onderwijs niet meer dragen. Het openbaar vervoer voor scholieren, dat al een zwakke schakel was, is door de economische situatie verder ontwricht. De overheid heeft onvoldoende geïnvesteerd in het openbaar vervoer, wat betekent dat kinderen in afgelegen gebieden, met name in het binnenland, vaak niet in staat zijn om naar school te gaan.
Het gebrek aan infrastructuur en transport is een van de grootste hindernissen voor de toegang tot onderwijs, vooral voor kinderen in rurale gebieden. Ook de onbetaalbaarheid vormt een groot probleem.
Een van de meest verontrustende effecten van armoede op het onderwijs is de toename van het aantal schooluitvallers (drop-outs). Het percentage van kinderen dat de school verlaat, is in de afgelopen jaren sterk gestegen. Het percentage van drop-outs is zelfs verdubbeld. Dit komt doordat kinderen, vooral in arme gezinnen, niet in staat zijn om hun schoolkosten te dekken of gedwongen worden om te gaan werken om bij te dragen aan het gezinsinkomen.
Een ander belangrijk probleem is dat, wanneer kinderen regelmatig niet naar school kunnen gaan vanwege financiële problemen, hun leerachterstanden steeds groter worden, wat hen verder ontmoedigt om terug naar school te gaan. Dit creëert een vicieuze cirkel van armoede en onderwijsachterstanden die moeilijk te doorbreken is.
Armoede ontwricht het leven van schoolgaande kinderen op verschillende manieren. Allereerst ervaren veel kinderen de stress van het niet weten of ze de benodigde middelen zullen hebben om naar school te gaan, wat hen mentaal en emotioneel belast. De constante onzekerheid over het kunnen volgen van onderwijs kan het zelfvertrouwen van kinderen ondermijnen en hun motivatie om te leren verminderen. De Wereldbank heeft aangegeven dat armoede niet alleen de fysieke toegang tot onderwijs belemmert, maar ook de cognitieve ontwikkeling van kinderen beïnvloedt. Wanneer kinderen zich zorgen maken over hun economische situatie, kunnen ze zich minder concentreren op hun studie, wat hun leerprestaties negatief beïnvloedt.
Daarnaast zijn de gevolgen van armoede op schoolgaande kinderen niet alleen financieel, maar ook sociaal. Kinderen die niet in staat zijn om schoolmaterialen aan te schaffen of die onregelmatig naar school gaan, ervaren vaak stigmatisering door hun leeftijdsgenoten. Dit kan leiden tot sociale uitsluiting en een gevoel van minderwaardigheid, wat hun algehele welzijn en ontwikkeling schaadt.
Het onderwijsbeleid van de huidige regering, dat onder meer het nieuwe onderwijssysteem introduceerde, heeft niet het gewenste effect gehad. Het nieuwe systeem is gefaald. De onderwijskwaliteit is gedaald. Bij elk nieuw schooljaar ervaren de scholen het negatieve resultaat van het falen.
Door de slechte voorbereiding en uitvoering van het nieuwe systeem waren de belemmeringen die kinderen in armoede ondervinden veel groter dan gedacht. Dit systeem, dat het land meer dan US$ 100 miljoen heeft gekost, heeft geen noemenswaardige verbetering bewerkstelligd. Integendeel, het geld is consumptief besteed. Er zijn geen tot onvoldoende investeringen gedaan in de infrastructuur van scholen, vooral in het binnenland. De leermiddelen en faciliteiten blijven in dat gebied achter.
Veel kinderen die in afgelegen gebieden wonen, hebben geen toegang tot scholen van goede kwaliteit. De scholen die er wel zijn, kampen met een tekort aan gekwalificeerde leraren, schoolmaterialen en basisinfrastructuur. Het is alom bekend dat het onderwijs in het binnenland van Suriname ernstig is verwaarloosd en dat er geen adequate maatregelen zijn genomen om de toegang tot onderwijs voor deze kinderen te verbeteren.
De NDP heeft in haar politiek programma opgenomen dat onderwijs een ontwikkelingsvoorwaarde is. De partij zal met prioriteit daarin investeren, zodat alle kinderen van primair en secundair onderwijs kunnen genieten en hoger onderwijs toegankelijk wordt.
NDP ó kenki a systeem.Ahilia …