Sarung voetbal brengt traditionele Javaanse mannenkleding terug op speelveld

door

door Audry Wajwakana

PARAMARIBO — Mannen, gekleed in een sarung, rennen lachend over het voetbalveld. Armen wijd voor balans, benen voorzichtig geheven om niet te struikelen. Het idee, voetballen in sarung, leek makkelijker dan gedacht. In de praktijk blijkt het een ware uitdaging.

Tijdens de eerste oefenronde ontstonden hilarische taferelen. “En dat is precies de bedoeling van sarung voetbal”, vertelt Marciano Dasai lachend aan de Ware Tijd. Hij is initiatiefnemer van de sarung voetbalavond. Het evenement wordt op 6 augustus om zeven uur ’s avonds georganiseerd door Bimo Athletics en Nogosari, ter gelegenheid van 135 jaar Javaanse immigratie. Locatie is het MN-voetbalveld aan de Mobachstraat.

“We willen de sarung weer zichtbaar maken in de stad. Veel jongeren kennen het kledingstuk nauwelijks”Marciano Dasai

Indonesië

Tijdens zijn studieperiode in Indonesië heeft Dasai het voetballen in de traditionele kleding zelf meegemaakt. “Dat wil ik in Suriname ook introduceren”, zegt hij. Waar het in Indonesië vrij normaal is dat mannen in een sarung rondlopen, is het dragen van de sarung bij mannen in Suriname sterk aan het verwateren.

Ze dragen het kledingstuk volgens Dasai alleen nog bij een huwelijk of als zij naar de moskee gaan. En dit meer in de districten. “We willen de sarung weer zichtbaar maken in de stad. Veel jongeren kennen het kledingstuk nauwelijks nog”, stelt hij.

Interesse

Intussen hebben zich al vijf teams van zes tot acht spelers aangemeld. Wie mee wil doen, moet een speciale sarung van de organisatie aanschaffen en mag die na afloop houden. De kosten zijn SRD 250 bij voorinschrijving of SRD 300 op de speeldag zelf.

Deelname aan het toernooi kost ook SRD 250 per persoon, inclusief sarung. “Als je geen sarung draagt, speel je niet. Simpel”, benadrukt Dasai. Het spel is ook een manier om de culturele waarde van de sarung opnieuw onder de aandacht te brengen, vooral bij mannen.

Dasai wijst erop dat het vriendschappelijke wedstrijden zijn. “Geen knock-out. Als de belangstelling groot blijft, kunnen we in de toekomst denken aan een toernooi met prijzen”. zegt hij. “Maar dit keer draait het vooral om plezier, cultuur en saamhorigheid.” Het evenement heeft ook een sociaal doel. Een deel van de opbrengst gaat naar kindertehuis Sukh Dhaam in Alkmaar, district Commewijne.

Bezinning

Voor Dasai is de herdenking van 135 jaar Javaanse immigratie vooral een moment van bezinning. “Onze voorouders kwamen als landbouwers. Nu zijn hun nazaten artsen, ondernemers, politici. We hebben als gemeenschap veel bereikt en mogen trots zijn op onze bijdrage aan Suriname.”

Hij pleit voor een sterkere band met Indonesië, met name op het gebied van kennis en cultuur. “De Javaanse cultuur in Indonesië heeft zich verder ontwikkeld. Hier is ze deels stil blijven staan. We zouden meer kunnen leren van elkaars evolutie in taal, tradities én technologie.”

Het voetballen in een sarung leek moeilijker dan gedacht.