SANTOKHI’S PERSOONLIJKE COALITIE

door

De voorzitter van de VHP blies op 3 februari, 66 kaarsjes uit. Santokhi is een unieke, historische politiek figuur. Hij heeft zijn politieke macht verworven door het bouwen van een coalitie die hem naar het presidentschap lanceerde. Meer dan de partijpolitieke coalitie, heeft Santokhi een krachtige persoonlijke coalitie aaneen weten te weven. Door jaren van hard werk, het winnen en herwinnen van vertrouwen, het overtuigen van leden van die coalitie dat er gedeelde belangen, gezamenlijke tegenstanders en gemeenschappelijke doelen waren, die een coalitie met Chan Santokhi in de voorhoede noodzakelijk, onvermijdelijk en gunstig maakten.
Het historische aan Santokhi’s politieke reis is, dat hij zijn persoonlijke politieke succes en dat van de partij waar hij leiding aan geeft, weet los te koppelen wanneer het hem uitkomt. Ironisch genoeg, heeft hij van V7 tot Stem Slim, altijd de boodschap weten te koesteren, dat de VHP het niet alleen kan en niet alleen zou moeten willen. Hij heeft beide vehikels gebruikt om de VHP in zetelaantal groter te maken dan het sinds de assemblee 51 zetels telt, is geweest. Tot zijn metgezellen behoren gevarieerde ondersteuners, die elkaar onderling niet als partners zouden willen beschouwen. Van statistici tot aan wetenschappers, van witwassers tot bankiers, van gerechtelijke officieren tot aan ghettoleiders. Santokhi heeft intern en extern toezeggingen en beloften gedaan, maar ook aan anderen ontlokt, en het spel van koehandel met een bedreven hand gespeeld. Er zijn voorbeelden genoeg van bestuurders en analytici, die algemene kritiek geven, om uiteindelijk af te sluiten met de conclusie dat Chan ‘de enige persoon’ of ‘het enige alternatief op dit moment’ of ‘het enige antwoord op Bouterse’ is. NPS’ers togen in groten getale af op een lezing, waar Venetiaan aan het woord was, toen de NPS nog tot de coalitie behoorde, in de volle verwachting dat hun legendarische voorman de afkeuring zou uitspreken over praktijken die in zijn regeertermijnen niet voorkwamen. Maar Venetiaan gaf de boodschap ‘Chan niet te laten vallen’, omdat het volk anders niet jarig zou zijn. De sleutel tot Chan’s persoonlijke coalitie is niet dat men hem een groot staatsman acht of zelfs een bovengemiddelde president. Het is zijn vermogen om sleutelfiguren niet het achterste van zijn tong te laten zien, wanneer hij stappen maakt waar zij het niet mee eens zijn, en ze desondanks aan hem te blijven binden. Je hoeft maar naar het benoemingsbeleid van Chan te kijken, om te weten dat hij geen president voor iedereen is. Maar wat niemand hem kan ontzeggen is, dat hij een president voor ieder soort persoon is. Hij zal de grote eenwording en samensmelting echt niet vanuit een multiculturele voorhoede leiden. Maar hij zal wel altijd zorgen een excuusfiguur uit iedere bevolkingsgroep op te laten draven in een bonte parade van tokenisme.
The post SANTOKHI’S PERSOONLIJKE COALITIE ..