Santokhi versus Brunswijk

door

PRESIDENT CHANDRIKAPERSAD SANTOKHI en vicepresident Ronnie Brunswijk leven al sinds ze beiden in juli 2020 hun functies aanvaardden op zeer gespannen voet met elkaar. Het was op voorhand een gewaagde samenwerking, die als ‘jammerlijk mislukt’ kan worden bestempeld.
Het verstands- of schijnhuwelijk dat ze zijn aangegaan, is al lang ontaard in een vechthuwelijk waar niemand gelukkig van wordt. Dat de twee na ruim vier jaar waarin schandalen en ergernissen over en weer elkaar nog altijd niet de rug definitief hebben toegekeerd, heeft allemaal te maken met macht. Die vinden beiden zo zoet smaken, dat ze elkaar tolereren om hun functie met alle bijbehorende voordelen te behouden.

Mocht het onderzoek niets opleveren, dan wordt Santokhi voor een enorm dilemma gezet: Somohardjo ontslaan omdat Brunswijk het eist of dat standvastig weigeren en eindelijk eens tonen wie de echte baas is in het land.

Brunswijk laat zich steeds minder lovend uit over zijn baas en zei onlangs zelfs dat hij nog nooit eerder zo onder druk is gezet als onder Santokhi. Hij foetert ook doorlopend over het feit dat de ministers van zijn partij, Abop, worden tegengewerkt door het staatshoofd en veel te weinig geld krijgen om fatsoenlijk beleid te kunnen voeren.
Aan de andere kant ergert Santokhi zich groen en geel aan het buitensporige en soms zelfs misdadige gedrag van Brunswijk, die in de afgelopen jaren menig scheve schaats heeft gereden. Ook de slecht functionerende ministers van diens partij zijn hem een doorn in het oog.
Maar om de macht te kunnen behouden, blijven ze bij elkaar. Want als iemand de stekker eruit trekt, betekent dat het einde van de coalitie. Brunswijk weet dat en gebruikt dit vaak als chantagemiddel om zijn zin te krijgen, vooral wat de invulling van het kabinet betreft.
Terwijl Santokhi ieder jaar wel een paar keer heeft geroepen dat hij zijn regering – die hij ooit als dreamteam presenteerde – zal reshuffelen, heeft hij dat nooit gedaan onder zware druk van Brunswijk. Want die voelde er helemaal niets voor om de kneusjes uit zijn partij het veld te laten ruimen.
Maar toen de vp in 2021 af wilde van zijn partijgenoot Diana Pokie op het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer (GBB), werd ze wel ontslagen door Santokhi, zonder dat daar ooit een grondige reden voor werd gegeven. Dit was voor velen het duidelijke bewijs dat Santokhi naar de pijpen van zijn plaatsvervanger danst; in ieder geval wat ontslag en benoeming van bewindslieden betreft.
Daardoor is door toedoen van de president nooit een minister ontslagen en vervangen. Hoewel er vele redenen waren om bewindslieden te ontslaan, heeft Santokhi dit nooit uit eigen beweging gedaan. Het dreamteam wordt inmiddels in de wandelgangen van de samenleving het nightmare team genoemd. Dat mag Santokhi zich zeker aanrekenen.
En nu speelt de kwestie van Pertjajah Luhur-minister Bronto Somohardjo van Binnenlandse Zaken. Daar wil Brunswijk van af, omdat de Abop de samenwerking met PL heeft beëindigd. En daarmee was de liefde tussen de twee ook over, dus dat is reden om van Santokhi te eisen dat hij hem zijn congé geeft.
In afwachting van een Clad-onderzoek op Biza is de bewindsman een week met verlof. Mocht het onderzoek niets opleveren, dan wordt Santokhi voor een enorm dilemma gezet: Somohardjo ontslaan omdat Brunswijk – gevoed door wraakgevoelens – het eist of dat standvastig weigeren en eindelijk eens tonen wie de echte baas is in het land. Het zal een titanenstrijd worden, waarvan de uiteindelijke winnaar nog niet vast staat.