SAIL FOR SALE?

door

De minister van LVV heeft schoorvoetend toegegeven dat SAIL één van de bedrijven is waarvoor privatisering de logische volgende stap is. Hij heeft zelfs aangegeven dat het hotelwezen een logische branche is voor de locatie en daarbij verwezen naar de ligging.
Influencers, social media en de oppositie vinden dat er een luchtje hangt aan de verkoopplannen. Er wordt zelfs gesuggereerd dat het gaat om meer dan toekomstmuziek en dat de staat al in vergevorderde fase van een deal is. De minister van LVV ontkent dat de verkoop reeds gerealiseerd zou zijn en verwijst naar zowel de verplichtingen aan arbeiders en gepensioneerden, als naar de banken toe. SAIL zou het op eigen kracht niet meer redden.
De oppositie waarschuwt voor geheimzinnigheid en meent zelfs, dat de rijkdom van het land en de natuurlijke hulpbronnen in dit geval redenen zijn om De Nationale Assemblee te laten beslissen over een eventuele verkoop. De vergelijking wordt getrokken met de strafrechtelijke vervolging van Hoefdraad en Putter, toen overheidsgebouwen in beeld kwamen. Daarnaast kan SAIL de eerste domino zijn, in een reeks van tientallen organisaties, nu een lijst van dertig bedrijven bespreekbaar gemaakt is door minister Raghoebarsing, zonder de lijst bekend te maken.
De oppositie heeft gelijk dat zowel voor doorstart als voor eventuele verkoop, een helder plan, open communicatie, concrete cijfers en parlementaire controle vereist zijn. Het is denkbaar dat seafood vangst en verwerking niet langer past binnen de ontwikkelingsgedachte van de regering, alhoewel deze wel voorkomt in het lopend Meerjaren Ontwikkelingsplan. De regering ondervindt als aandeelhouder misschien zelf de harde klappen van de verhoogde belastingen, verhoogde brandstofprijzen, verhoogde water- en elektriciteitstarieven, in het bijzonder industrieel, die SAIL net als de hele sector, dicht naar de rand van de afgrond duwt. Het is bekend dat de minister van LVV zelf regelmatig aandacht gevraagd heeft voor de haalbaarheid van een verdienmodel in de agrarische sector en in het bijzonder de zeevisserij. Hij heeft delegaties in contact gebracht met Financiën, de Belastingdienst, de nutsbedrijven, de banken en zelfs de president, om de noden van de sector kenbaar te maken. De bevolkingsvisserij heeft eind september en begin oktober het voorbeeld van de Nickeriaanse boeren gevolgd en heeft nabij het Kabinet van de President actie gevoerd. SAIL is het bewijs dat zelfs een valuta renderende sector en een bron van proteïne niet op een reddingsboei hoeft te rekenen van deze regering.
Wij kijken dus op het puntje van onze redactiestoel uit naar welke hotelmagnaat straks in het ‘uitgaansgebied’ de nieuwe buurman wordt van het ministerie van LVV. Natuurlijk zullen we de minister op zijn bruine ogen moeten geloven. Want na vier jaren heeft het ministerie van ROM nog steeds geen bestemmingsplan uitgegeven waar de ruimtelijke ordening voor dat gebied uit zou moeten blijken. Een onderbouwing op schrift voor het horeca argument ontbreekt dus ook.
Een gedegen privatiseringstraject zou minstens drie uitgewerkte scenario’s helder in een presentatie moeten vastleggen: een doorstart van het bedrijf onder verandermanagement met sanering van de schulden, waarbij de schuldeisers in een commissie, input hebben daarover, afstoten van een gedeelte, met aandelenverkoop of nieuwe uitgifte toegankelijk voor eenieder of een algehele verkoop, met een inschrijving en veilingproces met een openbaar karakter.
Het argument dat maar één koper het risico appetijt heeft of dat de klok tikt, is geen excuus. Ieder van de stakeholders, inclusief de staat zelf, het personeel en de schuldeisers, kunnen als de situatie werkelijk zo nijpend is, het faillissement aanvragen en een verhuizing van de hoofdpijn teweegbrengen, naar een curator of een bewindvoerder. Er mag van de leiding van het bedrijf en van de leiding van het land, absoluut meer verwacht worden dan de garageverkoop waar deze aanpak op lijkt.
The post SAIL FOR SALE? ..