‘Robinhood’ is geen vriendje

DE GROOTSTE FOUT is je van geen enkele bewust te zijn, schreef schrijver en historicus Thomas Carlyle. Dat leek van toepassing op het gedrag van de vicepresident Ronnie Brunswijk, maandag op Albina. Want terwijl de mensen opkomen voor de situatie in Albina en omstreken was de vicepresident er weer om zijn standaardpraatje te houden. Er is geen geld.
Dit keer was er veel minder plek voor het begrip dat de vicepresident normaal verwacht; de ‘koning’ zette zijn kroon af en ging als de rebellenleider van wel eer tekeer. Alleen deze keer niet met zijn mensen, maar tegen zijn mensen.

De omslag van individueel helpen naar beleid maken -wat een regeringsleider moet doen is nooit gekomen

Ronnie Brunswijk is oud-rebellenleider. Samen met Desi Bouterse en het Nationaal Leger is hij grotendeels verantwoordelijk voor wat nu geworden is van Albina. Nog voordat hij officieel hoofd van het Junglecommando werd, was Brunswijk bekend als de ‘Robinhood’ van het gebied. Bij berovingen die in zijn ‘vorige leven’ gepleegd werden, werd de buit verdeeld onder de armen. Echter is na de oorlog Albina aan zijn lot overgelaten.
Veel hadden gedacht dat de nieuwe Brunswijk nu daar hij in de top van de regering zit, structureel zou kunnen werken aan de opbouw van wat hij eens heeft te helpen vernietigen. Maar de vp die de een na machtigste man in het land is, heeft elke keer weer als excuus ‘ik ben geen president, maak mij president dan gaan jullie zien’. Maar maandaag toonde hij zich vicepresident onwaardig’.
Brunswijk ging maandaag flink tekeer tegen de protesterenden. Niet eens een beetje begrip en leiderschap kon de vicepresident opbrengen. De mensen wachten al maanden en in sommige gevallen al jaren op oplossingen.
Het water is al jaren niet om over naar huis te schrijven, een lage druk en vies water zijn de problemen. De elektriciteit valt soms dagen uit. Ondernemers lijden verlies, de gezondheidszorg is slecht er zijn geen medicijnen te krijgen en ga zo maar door.
En terwijl Brunswijk regelmatig ‘thuis’ is en de Abop-verkiezingscampagne die vooral percelen deelt op volle toeren draait is kennelijk geen aandacht voor deze structurele problemen in het district. De omslag van individueel helpen naar beleid maken -wat een regeringsleider moet doen is nooit gekomen. En daar plukt de vicepresident de vruchten van nu.
En natuurlijk gaat de rest van het landsbestuur niet vrijuit. Hoe kan het dat de Nickerianen beleidsmatig ondersteund worden en de mensen uit Marowijne kunnen niet eens over schoon drinkwater beschikken. Het district groeit razendsnel maar er elke vorm van ordening om de chaotische situatie die naoorlogse ween en de hosselmentaliteit in te bannen, zijn uitgebleven.
Dat is niet alleen Brunswijk zijn schuld, maar dat tijdens dit termijn niet eens een structurele verandering is ingezet mag hem wel aangerekend worden. Met ambassadeursposten, ministeries, talloze NGO’s die aangeschreven kunnen worden, had er meer binnengehaald kunnen worden voor Albina en omstreken. Dat is de boodschap die de mensen op hun manier communiceerden maandaag, maar de vicepresident zag geen fouten en bleef steken bij ‘mi a no vriendje’.