Rijstexport in het slop: Suriname dreigt gouden korrel te verliezen

door

De rijstsector in Suriname, jarenlang een van de belangrijkste pijlers van de landbouw en bestaanszekerheid voor duizenden gezinnen, bevindt zich al enige tijd op een kritiek keerpunt. Rijstkenner Radjen Bishar uit Wageningen, luidt de noodklok over de stagnerende productie, teruglopende export en gebrekkige overheidsaanpak.
“Onze rijstvelden zijn geen vergane glorie, maar een bestaansmiddel dat generaties heeft gevoed, gevormd en gegrond. Toch staan we nu op een punt, waarop structurele verzwakking dreigt, met name door gebrek aan investeringen in infrastructuur en het afbrokkelen van exportkanalen”, stelt Bishar.
Een van de belangrijkste knelpunten is volgens Bishar, het langdurig uitblijven van onderhoud aan cruciale irrigatiepompen in gebieden zoals Wageningen. “De pompen liggen al jaren stil. Zonder water geen rijst, zonder rijst geen inkomen.”
Ook op exportgebied is er sprake van een forse achteruitgang. Waar Suriname in de betere jaren tot 30.000 ton rijst naar Europa exporteerde, is dat aantal volgens cijfers gedaald tot slechts 3.907 ton in 2022. Daarmee komt niet alleen een belangrijke bron van deviezen in gevaar, maar ook de kwaliteitsstempel die Europese afnemers aan Surinaamse rijst toekennen.
“De Europese markt stelt hoge eisen aan kwaliteit, traceerbaarheid en duurzaamheid. Dat dwingt boeren tot professionalisering en houdt onze sector scherp. Als we die markt verliezen, is dat een klap voor de hele keten”, aldus Bishar. Hij wijst erop dat binnen de CARICOM er mogelijkheden liggen voor strategische herpositionering van Surinaamse rijst. “Landen als Barbados, Saint Lucia en Antigua hebben nauwelijks landbouwcapaciteit en zijn afhankelijk van import. Suriname zou daarin kunnen voorzien, mits we investeren in kwaliteit, logistiek en afzetstructuren.”
Volgens Bishar moet de rijstproductie niet louter als een economische activiteit worden beschouwd, maar ook als sociaal-cultureel fundament. “Boeren werken al generaties op dezelfde kavels. De rijstsector biedt werk aan molenaars, transporteurs, verwerkers, en voedt hele gemeenschappen. Het wegvallen van deze sector, raakt de sociale structuur van het land.” Bishar pleit voor een nationale herwaardering van rijst als strategisch product. ‘’Om dat te bereiken, moet er geïnvesteerd worden in basisinfrastructuur zoals pompen, wegen en irrigatiesystemen. Er moet ook een onafhankelijke rijstraad ingesteld worden, om politieke inmenging tegen te gaan. Daarnaast moeten ook de exportkanalen richting Europa weer open gaan. Een goede certificering en kwaliteitscontrole is daarbij van belang’’, zegt Bishar. “Suriname heeft de grond, de ervaring en het talent. Wat ontbreekt, is een consistent beleid en de politieke wil om rijst weer tot prioriteit te maken.”
The post Rijstexport in het slop: Suriname dreigt gouden korrel te verliezen ..