Rekenkundig bekeken

door

SERIEUS!? / Ivan Cairo

De verkiezingen naderen en we horen over de vorming van kongsi’s, middenblokken, alternatieve blokken en wat dies meer zij. De NDP, HVB, A20 en DOE waren de eerste die aan het blokken sloegen. Ondertussen heeft een blokje Javaans zich van de NDP losgeweekt en zich aangesloten bij Abop.

DA ’91 vond ergens een inheemse partij en heeft die snel ingelijfd en gaat PRO onder dak bij A20/DOE. Bij dat geklonter tussen SDU, PVRS en DNW vroeg ik mij in gemoede af wat er daar te bundelen valt, behalve dan het verzamelen van de handtekeningen van de voorzitters van deze partijen.

“Nu ze zelf, naar ik aanneem, de afgelopen periode al hebben uitgerekend hoe de vlag erbij hangt, zullen ze wel weten welke strategieën toe te passen om er op 25 mei iets van te bakken”

In een vriendenappgroep maakte ik nog de ludieke opmerking dat een bundeling van nul plus nul plus nul nog altijd nul oplevert. Niet zomaar, omdat de cijfertjes tellen. Bij de verkiezingen van 2020 behaalde SDU in het hele land 254 stemmen en DNW 70. PVRS had niet meegedaan.

Overigens, ik ben blij met de plotselinge bundelingslust. Dat maakt het stembiljet al een stukje eenvoudiger, want met een vel papier van bijna twee meter breed als al onze 42 politieke partijen afzonderlijk zouden meedoen, zou niet te doen zijn.

Maar mij bekruipt het gevoel dat veel partijen waarschijnlijk eindelijk het bundelingslicht hebben gezien, nadat het definitief werd dat ze een behoorlijke smak geld op tafel zouden moeten leggen als waarborgsom om te komen experimenteren in het electorale proces. In een samenwerkingsverband kunnen de kosten worden gedeeld door de deelnemende partijen. En als jouw kandidaat in dat verband met de hulp van de anderen naar het parlement wordt gekatapulteerd, is dat lekker meegenomen tegen een fractie van de kosten.

Maar nu terug naar de cijfertjes. Voor deze keer kruip ik in de huid van vriend Hardeo Ramadhin die haarfijn weet uit te rekenen hoeveel parlementszetels een partij zou kunnen krijgen op basis van het nieuw te hanteren landelijke evenredigheidssysteem. Voor het gemak neem ik de in 2020 uitgebrachte stemmen. Mij is verteld dat op basis van deze cijfers met een kiesdeler van ongeveer 5.800 moet worden gerekend. We gaan doen alsof iedereen die de vorige keer heeft gestemd op 25 mei weer op dezelfde manier zal stemmen.

De nieuwe kiezers laten we even buiten beschouwing. Of dat veel zal uitmaken weet ik niet, want ik ben niet zo een rekenknobbel als vriend Hardeo. Mijn berekening laat zien dat als iedereen weer hetzelfde stemt als in 2020 de VHP, NDP, Abop en BEP op basis van het landelijke evenredigheidsstelsel minder parlementszetels zullen behalen als wat ze nu hebben.

Voor het gemak laat ik de cijfers achter de komma weg. De VHP zou de minste pijn hebben en komen op 108.378:5.800 = 18 DNA-zetels. Bij de NDP wordt het 65.862:5.800 = 11 parlementszetels. Bij Abop wordt het een bloedbad. Die gaat met 24.956:5.800 naar vier zetels in het ‘Hoogste College van Staat’.

BEP zou met 6.835 stemmen terugvallen van twee naar één DNA-zetel. De lachende partijen worden NPS, Pertjajah Luhur en HVB. Met haar 32.394 stemmen zou NPS komen op vijf zetels; Pertjajah Luhur (16.623 stemmen) twee zetels; HVB (7.423 stemmen) zou één zetel krijgen. Alle andere politieke partijen zouden voor noppes aan de stembusgang hebben meegedaan. Nu ze zelf, naar ik aanneem, de afgelopen periode al hebben uitgerekend hoe de vlag erbij hangt, zullen ze wel weten welke strategieën toe te passen om er op 25 mei iets van te bakken.

Vooral voor de NDP en Abop wordt het een uphill battle om significant meer kiezers achter zich te krijgen dan in 2020. Onmogelijk is het niet getuige de ‘meteoritische’ groei die de NDP in 2015 had meegemaakt en de VHP in 2020.

Aan de partijen die op basis van de cijfers niets in het politieke veld te zoeken hebben, adviseer ik hun half miljoentjes bij elkaar te zetten en samen een groots sociaal project uit te voeren. Dat geld zal zeer welbesteed zijn.

ivancairo@yahoo.com