Regen

door

GANGA / Sharda Ganga

Het einde van de regentijd is in zicht. De buien worden schaarser en minder heftig. Maar we weten ook dat vlak vóór het einde er nog een paar enorme hoosbuien zullen vallen.

Ook de scheidende regering houdt zich aan die natuurwet. Plots worden links en rechts nog deals gesloten en toezeggingen gedaan, afspraken gemaakt. Dat is makkelijk, want op de blaren die gaan komen hoeven scheidende ambtsdragers niet te zitten, die zijn voor de aankomende zitvlakken die zich op het pluche zullen nestelen. Er zit een vaart in de besluitvaardigheid die we vijf jaar lang niet hebben gezien. Knopen worden doorgehakt, mensen worden ontvangen en de oren zijn eindelijk in luisterstand.

“Als iedereen die een paar maanden op een ministerstoel heeft gezeten zonder ook maar enig wapenfeit te hebben volbracht een presidentiële onderscheiding krijgt, krijgt zo een onderscheiding steeds minder betekenis”

De natuurwet die ik hierboven verzon, is ook te merken bij de lintjesregen. Nog vlak vóór het einde is er een heuse sibibusi aan lintjes neergedaald. Daar zijn een aantal lintjes bij die  absoluut welverdiend zijn. De bloeddonoren uiteraard.

Ook meer dan welverdiend zijn de onderscheidingen voor het team dat ons land de malaria-vrije status heeft bezorgd. We hadden achttienduizend gevallen van malaria per jaar toen de eerste taskforce werd ingesteld in 1996, herinnerde de onvolprezen oud-directeur Volksgezondheid Marthelise Eersel mij toen ik haar feliciteerde met de onderscheiding en de mijlpaal. Dat die eerste taskforce onder leiding stond van drs. Jennifer Simons wist ik niet, maar is wel een bijzondere wetenswaardigheid.

Het succes van het malariaprogramma is te danken aan consequent werken aan en investeren in één doel, dertig jaar lang. Het is te danken aan een groep mensen die samen kon werken, taken verdelen, eyes on the prize, zogezegd. Aan internationale partners die bleven investeren en ondersteunen. Dertig jaar lang werken aan één doel: ik heb diepe bewondering voor dit resultaat.

Grote resultaten haal je alleen met langetermijnbeleid, niet met korte termijn sexy projectjes. Staatslieden (mannelijk en vrouwelijk) denken in generaties, politici denken in verkiezingen, wordt vaak gezegd. Ik hoop dat president (elect) Simons met dezelfde laser focus een aantal grote plannen uitzet, die ambitieus, maar noodzakelijk en haalbaar zijn. Wat van belang zal zijn, is dat die plannen worden gewaarborgd en brede maatschappelijke ondersteuning geniet: van vakbeweging, bedrijfsleven en maatschappelijk middenveld, maar ook van partijen die nu in de oppositie zitten.

Terugkomend op de lintjes sibibusi. Als iedereen die een paar maanden op een ministerstoel heeft gezeten zonder ook maar enig wapenfeit te hebben volbracht een presidentiële onderscheiding krijgt, krijgt zo een onderscheiding steeds minder betekenis. Ik moest denken aan één van de kenmerkende begroetingen van Pim de la Parra die je vol overtuiging de hand kon schudden en zeggen: “Gefeliciteerd met het feit van jouw bestaan”.

Heb je aan de ene kant de malaria-vechters en aan de andere kant sommige mensen die worden gefeliciteerd en geridderd om het feit van hun ministerschap. Ook al hebben ze geen enkele waarde toegevoegd aan onze samenleving. Ook al hebben sommigen zelfs schade berokkend aan ons land. Dat is ook een vorm van devaluatie.

(Herinner mij aub over vijf jaar weer aan deze column, beste lezers).

[email protected]