Red ons onderwijs!

door

Het onderwijs biedt aan eenieder de mogelijkheid op een beter bestaan, maar in Suriname schijnt dit een onmogelijke stelling te worden. Kinderen zullen in armoede leven, moeilijk ontsnappen uit hun situatie, omdat het onderwijs, met alle vernieuwingen naar de kloten is gesleurd. Herstel van deze situatie lijkt een onmogelijke klus te worden, vooral met de huidige minister. Deze minister zou met zijn academisch denkniveau zeker in staat moeten zijn, het onderwijs te redden, aangezien hij waarschijnlijk de eerste professor is, die het ministerie mag leiden. Het groter worden van de problemen binnen het onderwijs, geeft ons het beeld, van onbekwaamheid van de prof. op het ministerie. Ook door zijn ongenuanceerde uitspraken, zal maken dat hij het onderwijs niet uit zijn ondergang zal halen, omdat hij ook de leerkrachten aan zijn zij moet krijgen, om succes te boeken. Steeds leerkrachten te schofferen, lijkt te leiden tot grotere problemen in het laatste kwartaal. Vreemd dat leerkrachten hun stem niet willen laten horen. Als onderwijsgevende heeft men te vaak afstand gedaan van alle pogingen die gewaagd zijn, om aandacht te vragen voor de problemen binnen deze sector. Laat ons allemaal een blik werpen op de pedagogische instellingen en het IOL, om de conclusie te trekken, dat het echt één voor twaalf is voor ons onderwijs.Er zijn nu al scholen waar het onderwijzersteam maar uit vijf leerkrachten bestaat. Deze vijf leerkrachten moeten ervoor zorgen, dat alle vakken aan de leerlingen worden gedoceerd. Leerkrachten worden onzeker in hun handelen en zijn buitendien doodmoe vóór schoolsluiting. Kan er hier sprake zijn van kwalitatief onderwijs, waar elk kind recht op heeft? De professor proclameert dit systeem en hij geeft nota bene aan dat hij deze leerkrachten niet zal vergoeden. Is het nog geen tijd, dat de minister en zijn gehele staf, de laan worden uitgestuurd? Moet er geen crisisteam komen op het ministerie, om het onderwijs alsnog te redden? De deuren van de particuliere scholen staan voor ons open, maar met een karige loon wordt het onmogelijk om onze kinderen deze optie aan te bieden, vooral met inachtneming dat onze munteenheid verder aan het devalueren is.Ergens is er nog een sprankje hoop, dat het onderwijs te redden valt, omdat wij er zeker van zijn, dat niet alle leerkrachten naar het buitenland zijn vertrokken. Sommigen zitten bijv. In de marketingbranche binnen de callcenters voor een beter bestaan. Wij blijven roepen om leerkrachten de nodige waardering te bieden, die zij verdienen, want dan zult u het onderwijs redden!Syndicaat Voor Onderwijsgevenden Jolanda Kerdijk