Red Knot (Calidris canutus) laat indrukwekkende migratie zien

door

INGEZONDEN

Jaarlijks leggen miljoenen trekvogels, waaronder de Red Knot (Calidris canutus), ook wel bekend onder de Nederlandse naam Rosse Grutto, duizenden kilometers af van Noord-Amerika naar Zuid-Amerika om te overwinteren. Enkele van deze vogels – LP7, LN5, LC1 en LN8 – worden momenteel gevolgd tijdens hun indrukwekkende trektocht over het westelijke halfrond. Dit internationale onderzoeksproject is een samenwerking tussen de South Carolina Department of Natural Resources, Georgia Department of Natural Resources, Manomet Conservation Sciences, de US Fish and Wildlife Service, de South Carolina Cooperative Fish and Wildlife Research Unit en Wildlife Restoration Partnerships.

De Rosse Grutto is klein van stuk, maar groots in prestaties: deze vogels vliegen soms dagenlang non-stop van de ene landmassa naar de andere. Hun migratieroutes tonen aan hoe belangrijk polycentrisch bestuur is voor de bescherming van deze soort. Dat is een bestuursvorm waarbij meerdere landen, regio’s en organisaties gezamenlijk verantwoordelijkheid dragen voor bescherming en beheer. Als één schakel – bijvoorbeeld een WHSRN-site (Western Hemisphere Shorebird Reserve Network) – verstoord raakt, kan dit de hele populatie ernstig treffen. Onderzoek en monitoring zijn daarom essentieel om hun routes beter te begrijpen en ervoor te zorgen dat menselijke activiteiten deze vogels niet belemmeren in hun levenscyclus.

“Deze vogels zijn ongelooflijk veerkrachtig en waardevol”

Rosse Grutto zijn belangrijk, omdat ze fungeren als bio-indicatoren: hun aanwezigheid is een teken dat het milieu gezond is. Het verdwijnen van deze vogels zou dus ook een signaal zijn dat ons ecosysteem onder druk staat.

De indrukwekkende routes tot nu toe

LP7 wist een storm te ontwijken door via de Caribische Zee te vliegen. Op 15 augustus, net vóór middernacht, landde de vogel in Venezuela bij Salina Solar Los Olivitos (WHSRN-site). In totaal vloog LP7 vijf dagen non-stop en legde minstens 6.400 kilometer af.

LN5 koos een riskante route recht over de Atlantische Oceaan en kwam zelfs terecht in orkaan Erin. Ondanks de vertraging hield de vogel vol en bereikte na 6.100 kilometer en ruim vijf dagen vliegen op 16 augustus Suriname, bij het Coppenamemonding Natuurreservaat (WHSRN-site).

LC1 trok langs de kust van South Carolina naar het zuiden, vloog verder langs Florida, draaide westelijk over Lake Okeechobee en de Florida Keys en landde uiteindelijk in Zuidwest-Cuba. Dit is de tweede vogel dit jaar – en de vierde sinds het begin van het project – die Cuba aandoet.

LN8, dat eerder verbleef langs de Laguna Madre (Texas en Mexico), koos voor een verrassende route en vloog naar de Pacifische kust van Mexico in de regio Oaxaca. Onderzoekers noemen dit uitzonderlijk voor de Golfpopulatie en onderzoeken via isotopenanalyse van een veer of LN8 hier mogelijk ook overwintert.

Deze migratieverhalen laten zien hoe ongelooflijk veerkrachtig en waardevol deze vogels zijn – en hoe polycentrisch bestuur tussen landen en organisaties noodzakelijk is om hen en hun leefgebieden te beschermen.

Marie Djosetro en Serano Ramcharan

De redactie van de Ware Tijd stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die worden geplaatst komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van de Ware Tijd. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, of in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.