Reactie op: O jee er lopen mennonieten  in de straat…

door

Ricky W. Stutgard M.Sc.

Heel interessante artikel in Dagblad Suriname van dinsdag 29 april 2025 getiteld: “ O jee er lopen mennonieten in de straat….” De woorden “O jee” zijn helemaal niet gebruikt. Wat wel staat is: “Vanmorgen zag ik een groep Mennonieten aan de Lalla Rookhweg, nabij huize Asahiana. Later zag ik 3 op de hoek van de Fajalobiweg en de J. Pengelstraat”. Verder was er geen waarde-oordeel op mijn FB wall.

Wanneer de journalist van Dagblad Suriname me zondag contact en vragen stelt zei ik “Ik had de indruk dat ze aan het verkennen waren”.   Aan meneer of mevrouw PK het volgende: Sinds wanneer is het woord “Verkennen” suggestieve achterdocht? Verkennen houdt ook in opnemen, onderzoeken, bekijken en daar is niets mee mis. Iedereen, dus ik ook, die voor het eerst een gebied, plek, plaats bezoek is het aan het verkennen. 

In de Starnieuws van 1 december 2024 staat vermeld: Ondernemer Lex van Dijk van Suriname Pig Farms NV heeft zeven Mennonietenfamilies uit Bolivia naar Suriname gehaald. Zij zijn bezig met werkzaamheden te Tibiti. Een paar maanden geleden heeft de ondernemer vier families als testfase laten overkomen. …. Na de vier families zijn afgelopen week nog drie families naar Suriname gekomen. Het gaat in totaal om 36 Mennonieten…. De Mennonieten verblijven op het terrein van de ondernemer bij de boerderij in het Tibitigebied. De aanvraag voor werkvergunningen worden in orde gemaakt. aldus  Starnieuws van 1 december 2024. 

Ik heb verder de kwestie Mennonieten, met wie Suriname geen historisch band heeft, gekoppeld aan het feit dat ook de Cubaanse leerkrachten, waarmee Suriname wel een historisch band heeft,  die het vak spaans verzorgen. Ook hier blijkt dat de Cubaanse leerkrachten al 7 maanden colleges verzorgd hebben zonder te zijn betaald daar hun werkvergunningen niet in orde zijn. Vandaar dat ik wil weten hoe het mogelijk is dat vreemdelingen met of zonder historische band  maandenlang werken in Suriname zonder dat hun werkvergunnigen in orde zijn.

Wat ik dan niet tegen de journalist zeg is dat ervoor gewaakt moet worden dat zowel in het geval van de Mennonieten als de Cubaanse leerkrachten sprake is van een verkapte vorm van slavernij. Van 1650 tot 1863 heeft Suriname slavernij gekend dus het is niet vreemd als de historie zich herhaald.

Ik heb daarom de vraag gesteld wat het beleid van de overheid in deze is. Twee zaken dat PK niet doet en die zijn 1. Geen antwoord geven op de gestelde vragen. 2. Verder verzuimt PK te vermelden dat er ook reacties op mijn FB wall zijn van: “Wacht tot dat jullie verdreven worden uit Suriname.” en ” Morgen zullen jullie gillen dat alle grond is afgepakt gaan jullie zo lichtvaardig mee om hoor“.

Als burger van Suriname die 35 jaren zijn krachten gegeven heeft aan dit land heb ik het recht om vragen te stellen wanneer zaken onduidelijk overkomen. De felle reactie van PK heeft er juist voor gezorgd dat die hele Mennonieten Kwestie nu door een zeer vergrootglas bekeken moet worden. Gaarne meer transparantie van de overheid.

(Noot red. Dagblad Suriname: het artikel waarop de heer Stutgard reageert is een ingezonden stuk, op de daarvoor bedoelde Vrije Tribune pagina in Dagblad Suriname, van een burger en niet van een ‘journalist’. De kop bovn het ingezonden stuk is gekozen door de inzender van het artikel zonder te stellen of te beweren dat het woorden van de heer Stutgard zijn)