Racisme als politiek wapen

door

Elke verkiezingsperiode laait een hardnekkig probleem weer op: racistische uitspraken als politiek wapen. Politieke partijen en kandidaten misbruiken etnische en raciale verschillen om kiezers te manipuleren en stemmen te winnen. In plaats van inhoudelijke oplossingen te bieden, spelen zij in op onderbuikgevoelens en historische sentimenten, waardoor bevolkingsgroepen tegen elkaar worden opgezet.Een recent voorbeeld hiervan is de uitspraak van NDP-politicus Pakittow op een partijpodium, waarin hij stelde dat ‘OW naar kokosolie ruikt.’ Hiermee insinueerde hij dat het ministerie van Openbare Werken gedomineerd wordt door Hindoestanen, en bracht hij opzettelijk een raciale lading in de politieke discussie. Dit soort uitspraken zijn geen toevallige grappen, maar bewuste strategieën om etnische verdeeldheid aan te wakkeren en bevolkingsgroepen tegenover elkaar te zetten.Dit patroon zien we wereldwijd, maar in landen met een diverse samenleving zoals Suriname is het effect verwoestender. Politici die etniciteit als wapen gebruiken, spelen een gevaarlijk spel. Ze richten zich niet op het oplossen van problemen zoals armoede, corruptie en werkloosheid, maar leiden de aandacht af met racistische propaganda. Het doel? De bevolking verdelen, zodat zij zelf aan de macht kunnen blijven.De gevolgen zijn desastreus. Racistische retoriek creëert wantrouwen en haat tussen bevolkingsgroepen. Het tast de sociale samenhang aan en zet mensen tegen elkaar op, terwijl de echte vijanden – corruptie, slecht bestuur en economisch verval – buiten schot blijven.Het is tijd om racistische uitspraken tijdens verkiezingscampagnes niet langer te normaliseren. Media moeten dit blootleggen in plaats van klakkeloos verspreiden. Politieke partijen moeten hun leden verantwoordelijk houden voor hun woorden. En vooral: kiezers moeten zich bewust zijn van deze manipulatie en weigeren zich te laten meeslepen in een spel dat hen verdeelt in plaats van verenigt.Verkiezingen zouden moeten draaien om visie, beleid en oplossingen voor de samenleving. Wie racisme als propagandamiddel gebruikt, diskwalificeert zichzelf als leider en verdient geen podium.Jaiprekash RamratanLid van het Wetenschappelijk Instituut van de Volkspartij Leefbaar Suriname