PARAMARIBO — Het verhaal van Quincy Sergio King (1987) begint diep in het binnenland van Suriname, in het dorp Klaaskreek, waar eenvoud en verbondenheid met cultuur en muziek de toon zetten. King, zanger en levenskunstenaar, heeft sinds zijn jeugd gevochten tegen fysieke beperkingen, maar nooit tegen zijn dromen. In gesprek met de Ware Tijd wordt al snel duidelijk: zijn stem is zijn anker, zijn kracht, zijn weg naar de wereld. Zelf zegt hij: “Mijn stem is mijn kracht en mijn reis is nog lang niet voorbij.”
Tekst Shanavon Arsomedjo
Beeld Privécollectie
King is geboren in Paramaribo, maar opgegroeid in het dorp Klaaskreek in district Brokopondo. “Een plek die voor altijd in mijn hart zit. Het leven daar was simpel, maar rijk aan traditie en gemeenschap. We maakten muziek met wat we konden vinden, zoals blikken en flessen en we gebruikten ook onze handen. Muziek was ons plezier, onze troost en voor mij werd het al snel een manier om mezelf te uiten.”
“Ik ben misschien beperkt in zicht, maar mijn visie op het leven is helder”
Als kind ondervond King dat school voor hem niet vanzelfsprekend was. “Ik heb een visuele beperking, waardoor leren in het reguliere tempo moeilijk was. Toch probeerde ik altijd mijn best te doen.”
Nederland
Tot zijn veertiende woonde hij in Klaaskreek, totdat het gezin besloot te emigreren naar Nederland. “Dat was een grote stap. Alles was anders, maar ik voelde ook dat het me nieuwe kansen zou geven.”
In Nederland vond hij zijn plek op de Fisio School, waar aan zijn beperking aangepast onderwijs werd gegeven. “Het was een omgeving waar ik me kon ontwikkelen in mijn eigen tempo. Naast school werkte ik bij Albert Heijn als vakkenvuller, iets waar ik toen echt trots op was. Het gaf me zelfstandigheid.”
Niet achterover leunen
Maar na verloop van tijd ging zijn zicht verder achteruit en moest hij stoppen met werken. Een moeilijke fase, die hem uiteindelijk terugbracht naar zijn eerste liefde: muziek. “Toen ik ophield met werken, voelde ik dat dit hét moment was om vol voor mijn zangcarrière te gaan.”
In 2010 bracht hij volledig op eigen kracht zijn debuutalbum ‘Vrede’ uit. “Een mijlpaal voor mij. Het was mijn boodschap van hoop en liefde aan de wereld.” Daarna volgden diverse singles, waarmee hij zijn unieke stem en verhaal bleef delen.
Vier jaar later keerde hij terug naar Suriname. “Het was eigenlijk door persoonlijke omstandigheden, maar het bracht me ook iets heel moois: de liefde.”
In Suriname ontmoette de zanger zijn partner. Ze kregen samen twee zonen wat hij noemt “zijn grootste zegen”. Maar ook muzikaal zat hij niet stil. Hij werd zanger bij de populaire formatie Sekimie, waar hij jarenlang deel van uitmaakte. “Een geweldige ervaring, maar op een gegeven moment voelde ik dat het tijd was om mijn eigen richting te volgen.”
Zo werd ‘Gazelutu’ geboren, zijn eigen muziekformatie. Zijn stem bracht hem niet alleen op podia, maar ook tot samenwerking met andere artiesten. Zo werkte hij onder meer mee aan een track op het album ‘Koloku’ van de formatie New Style. “Het is altijd bijzonder om met andere artiesten samen te werken, om samen iets te maken dat mensen raakt.”
Wilskracht
Wat opvalt is de energie waarmee King over zijn ‘reis’ spreekt. Ondanks de obstakels – of juist dankzij – heeft hij een enorme wilskracht ontwikkeld. “Mijn visuele beperking zie ik niet als een beperking van mijn dromen. Juist omdat ik veel dingen niet zie zoals anderen, voel ik intens. Dat hoor je terug in mijn stem.”
Voor hem is muziek niet alleen een kunstvorm, maar een missie. “Ik wil mensen raken. Inspireren. Laten zien dat je niet hoeft te stoppen als het moeilijk wordt.”
Op de vraag waar hij nu staat, klinkt vastberaden: “Ik ben nog lang niet klaar. Ik werk aan nieuwe muziek en wil mijn bereik vergroten; zowel in Suriname als internationaal.”
Daarnaast wil hij jonge artiesten, vooral degenen die het gevoel hebben dat ze ergens buiten vallen,inspireren. “Je hoeft niet perfect te zijn, je hoeft alleen trouw te blijven aan wie je bent.”
Quincy King is een artiest met een diepgeworteld verhaal, gevormd door strijd, liefde, geloof en passie. Hij zingt niet alleen liedjes; hij zingt zijn leven. “Ik ben misschien beperkt in zicht, maar mijn visie op het leven is helder. En zolang ik een stem heb, zal ik die blijven gebruiken.”
- Intentie zonder richting..
- Tot nu toe 9 parlementskandidaten bij voorkeur gekozen..
- Chaos troef..
- PSA-betaling vanaf 9 juni alleen digitaal..
- Vrouw omgekomen bij woningbrand..
- A20 zal Baasaron voordragen als nieuwe minister van EZ..
- Omstanders voorkomen beroving 55-jarige vrouw door verdacht…..
- Nieuwe PSA-website vanaf 9 juni operationeel..
- 28-jarige man rijdt in op dief; bestuurder in verzekering g…..
- Partijen zonder zetels hadden ook bij een samenwerking geen…..
- Haïtiaanse kinderen lopen risico op seksueel misbruik te mi…..
- Moira Morroy’s Movement Studio brengt leerlingenvoorstellin…..
- Frankrijk verbiedt roken op stranden, in parken en bij bush…..
- CVS, Walgreens en Rite Aid sluiten massaal winkels..
- Na Ashwin Ramcharan zegt ook Gerard Spong: Simons ongeschik…..
- Het volk heeft niet gesproken – het is verdeeld en ve…..
- Een fragiele aanstaande coalitie en een gemiste kans voor h…..
- NDP blijft grootste volgens voorlopige telling..
- Bromfietser op slag dood na aanrijding met mast in Saramacc…..
- 3000 jaar oude Mayastad ontdekt in Noord-Guatemala..
- PSA-aanvragen vanaf 9 juni uitsluitend via nieuwe website..