Prudent financieel beleid

door

SURINAME KLIMT LANGZAAM maar zeker uit de ernstige financieel-economische crisis waarin het land omstreeks 2015 was terechtgekomen. Internationale ontwikkelingen, maar ook het economisch wanbeleid van de regering-Bouterse 2, hebben bijgedragen aan de economische neergang. Na haar aantreden in juli 2020 heeft de regering-Santokhi een traject van economisch herstel ingezet door een structureel aanpassingsprogramma uit te voeren. Daarnaast werd onderhandeld met buitenlandse schuldeisers om de buitenlandse staatsschuld te herschikken.
Ruim een jaar na haar aantreden werd het programma financieel ondersteund door het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Nu, vier jaar verder, is een kentering gekomen: de inflatie daalt, de economie groeit en de macro-economische situatie is verbeterd. Weliswaar vertoont de wisselkoers de afgelopen dagen weer een opwaartse trend. Een plausibele verklaring over het waarom is helaas (nog) niet gegeven door de monetaire autoriteiten.

“Sommige mensen zeggen dat we extra geld nodig hebben en dat we het Value Recovery Instrument willen verkopen, maar dat gaan we absoluut niet doen”

Internationaal is positief gereageerd op de bekendmaking dat het Granmorgu-olieproject in Blok 58 zal worden uitgevoerd. Als gevolg van deze ontwikkeling heeft ratingbureau Moody’s Surinames kredietwaardigheid naar boven bijgesteld van CAA3 naar CAA1. De verwachting is dat het IMF de teugels enigszins zal vieren, wat de regering meer ruimte zal geven om uitgaven te doen.
Echter, er gaan in bepaalde kringen stemmen op dat de regering met de toekomstige olie-inkomsten als onderpand weer de kapitaalmarkt op gaat zodat meer maatregelen kunnen worden gefinancierd die meer verlichting voor de bevolking zouden moeten brengen. Minister Stanley Raghoebarsing van Financiën en Planning is daar geen voorstander van. “We willen op geen enkele manier de olie, die we nog moeten produceren, verkopen en als onderpand gebruiken voor gemakkelijk geld dat de volgende generatie zou belasten”, zegt hij.
Tijdens zijn bezoek aan de jaarvergadering van het IMF in Washington onlangs is de bewindsman door geldmakelaars benaderd met aanbiedingen voor leningen op basis van toekomstige olie-inkomsten. Raghoebarsing benadrukt dat de regering niet van plan is meer olie-gerelateerde instrumenten te verkopen.
“Sommige mensen zeggen dat we extra geld nodig hebben en dat we het Value Recovery Instrument willen verkopen, maar dat gaan we absoluut niet doen”, garandeert hij. Dit standpunt van de bewindsman geeft hoopt dat de regering zich niet op een zwaar uitgavenpad wil begeven en geeft eveneens hoop voor de naaste toekomst.
De geschiedenis heeft ons geleerd dat een ongecontroleerd uitgavenbeleid van de overheid de economie zodanig scheef kan trekken dat grote delen van de samenleving in ernstige armoede zijn vervallen. Een dergelijk desastreus financieel-economisch beleid mag zich niet herhalen. Nu is meer dan ooit prudent financieel beleid van staatsmiddelen nodig om ervoor te zorgen dat er geen nieuwe economische crisis ontstaat.
Met het oog op de naderende verkiezing en de ervaring dat regeringen in aanloop naar een stembusgang veel uitgeven om in de gunst van de kiezer te komen, is het van belang dat minister Raghoebarsing standvastig blijft en de hand op de knip houdt waar dat noodzakelijk is.