Productie voor koersstabiliteit

Al enige tijd worstelt de Surinaamse economie met het fenomeen koersstabilisatie. Precies hierin ligt de kern van onze fragiele en onvoorspelbare economie. Dit is weer te herleiden naar onze beschamend lage nationale productie. Alle economische theorieën en schuld herschikking verhalen ten spijt, als jouw nationale productie en export niet op een aanvaardbaar peil zijn is het in principe dweilen met de kraan open. Het is een grote koppijn voor mensen die willen plannen om op korte en middellange termijn serieus te investeren. De regeringsautoriteiten hebben steeds weer onomwonden aangeven dat we al helemaal uit de crisis zijn. De afgelopen periode heeft de regering een stringent en prudent financieel-economisch beleid gevoerd, dit gekoppeld aan het herstelprogramma ondersteund door het IMF. In het verlengde hiervan zou de productie allang opgevoerd moeten worden, maar dit blijft maar steeds weer uit. Elk land, dat een stabiele economie wil hebben om op basis daarvan te kunnen werken aan economische groei en ontwikkeling en in het verlengde daarvan de maatschappelijke ontwikkeling en voorruitgang in alle sectoren, heeft een stabiele wisselkoers nodig. Het is dus nu de allerhoogste tijd dat de beleidsmakers concrete stappen gaan ondernemen om de productie en export op te voeren. Zo kan men deviezen binnenhalen en de koersstabiliteit op peil houden. Tegelijkertijd wordt de werkgelegenheid in het particulier bedrijfsleven gestimuleerd en dit alles heeft een totale positieve en stimulerende doorwerking naar de totale nationale economie. Er is genoeg potentieel waarin men gelijk exportgericht kan investeren. De agrarische en houtsector zijn de meest voor de hand liggende opties. Ruimschoots gevarieerde hout voorkomens met hoge economische waarden in ons tropisch regenwoud. Daarnaast heb jede zeer vruchtbare gronden voor de agrarische ontwikkeling in ons binnenland. We kunnen gelijk hiermee beginnen. Wat we nodig hebben is een stukje regulering en monitoring in deze sectoren. De instituten die vanuit de overheid een oogje in het zeil moeten houden, zullen versterkt moeten worden. Simultaan kan de link gelegd worden met de enorme markt in het buitenland. Te beginnen met onze buurlanden Frans-Guyana, Guyana en Noord Brazilië. Naarmate de schaal wordt vergroot kunnen we het Caraïbisch gebied, de Verenigde Staten, Europa en Afrika erbij betrekken.Ettiré Patra