President Simons: olie- en gassector moet levensstandaard van alle Surinamers verbeteren

door

In haar eerste toespraak na haar installatie als president van de Republiek Suriname stond Jennifer Geerlings-Simons uitgebreid stil bij de uitdagingen én kansen die de olie- en gasindustrie voor het land met zich meebrengt. Ze benadrukte dat het gebruik van deze rijkdom ten goede moet komen aan alle Surinamers, en niet slechts aan een bevoorrechte enkeling.
“We staan aan het begin van de ontwikkeling van de olie- en gasindustrie, die binnen enkele jaren realiteit zal worden voor ons land. Deze industrie kan veel goeds brengen, maar er zijn genoeg voorbeelden van landen waar de ontwikkeling van deze sector slechts enkelen rijk heeft gemaakt, terwijl de rest van het land in armoede is blijven leven,” sprak de president met nadruk.
Volgens Geerlings-Simons ligt er een duidelijke opdracht bij de nieuw aangetreden regering. “De regering heeft de taak ervoor te zorgen dat de winsten uit de olie- en gassector in Suriname de levensstandaard van álle Surinamers verbeteren.”
Zij wees erop dat er weinig tijd is om het land voor te bereiden op deze nieuwe fase van de economie. “Er moet veel gebeuren, en dat zal alleen succesvol zijn met participatie van álle Surinamers – binnen én buiten Suriname.”
Om dit te realiseren, zal de regering volgens de president speciale programma’s moeten uitvoeren en instituties moeten opzetten die daadwerkelijk in staat zijn deze doelen te verwezenlijken. Een belangrijk onderdeel hiervan is het voortzetten van de decentralisatie van het bestuur, waarmee de inspanningen op lokaal niveau versterkt moeten worden. “We zullen daarom dit jaar met dat proces aanvangen.”
Toch waarschuwde de president ook voor een eenzijdige focus op financiële rijkdom. “Geld verdienen is belangrijk – voor gezinnen en voor ons land, zodat we in onze behoeften kunnen voorzien. Maar geld alleen is niet in staat ons welzijn en geluk te brengen. Voor het bouwen aan een gezonde economie zijn mensen nodig.”
President Geerlings-Simons onderstreepte dat geluk in Suriname een collectieve verantwoordelijkheid is: “Wij kunnen alleen zelf zorgen voor een gelukkig Suriname. Waar we hulp kunnen gebruiken van anderen, zullen we dat aangeven – want we zijn geen eiland op de wereld. We zijn hoeders van onze broeders. In elke fase die ons land doormaakt, zullen we ervoor zorgen dat onze mede-Surinamers ook kansen krijgen en zich goed voelen.”
Tot slot sprak zij met dankbaarheid over het Surinaamse volk en diens geschiedenis. “We zijn hier bij elkaar gebracht. Onze voorouders hebben veel doorstaan, maar daardoor hebben we dit land gekregen. Geluk in Suriname wordt door ons allemaal gemaakt.”