‘Politieke’ wijsheid schaars

door

DE DEBATTEN VAN de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) zijn bijna traditie geworden in Suriname. Politieke partijen worden uitgenodigd om hun economische plannen te delen en dan wordt ook een samenhangende, doorberekende presentatie verwacht. Dat wordt dan ter discussie gesteld en er worden vragen op niveau gesteld. Iedereen die een keer naar één van de eerdere debatten heeft gekeken weet dat.

Althans iedereen? Dat lijkt niet het geval te zijn als de presentaties van politieke partijen worden bekeken. Het lijkt alsof zij zich onvoldoende bewust zijn van de staat van de economie die ze zo graag willen overnemen na 25 mei. Want als er boze antwoorden komen en zelfs persoonlijke aanvallen op valide vragen die juist moeten blootleggen wat de problemen zijn, dan kan terecht worden gesteld dat het hek van de dam is.ADVERTISEMENT

Sommige partijen deden alleen maar aan retoriek; er kwam geen zinnig woord uit

De vraag is of politieke partijen wel weten hoe ernstig de situatie is. Terwijl ze allemaal duidelijk aangeven dat de staatsschuld nog steeds vreselijk hoog is, er nog steeds een behoefte is aan een al dan niet aangepast IMF-programma, er de komende drie tot drieënhalf jaar geen inkomsten uit de offshore olie zullen zijn en er sprake is van schrijnende armoede, hebben ze ervoor gekozen om hun wensen niet door te berekenen.ADVERTISEMENT

Een zeer grote teleurstelling was de Nationale Partij Suriname (NPS). Deze partij staat voor betrouwbaarheid en solide keuzes. Het is een partij die Suriname meermaals uit de financiële smurrie heeft geholpen. Het was dan ook zeer teleurstellend om te horen van de NPS-vertegenwoordiger dat het programma deze keer niet door is gerekend, omdat het programma bij de vorige verkiezingen wel was doorgerekend maar er “weinig belangstelling” was.

Verwacht zou mogen worden dat voor een partij die zich zo solide presenteert als de NPS, ze voor zichzelf wel zou doorberekenen wat herstel zou kosten. De belangstelling van buiten is daar ondergeschikt aan. Nu weet de partij niet precies wat har wensen zullen kosten dan wel of die realistisch zijn. Ze ‘verschuilt’ zich achter: “in Nederland rekent het Planbureau de verkiezingsprogramma’s door”. De vorige verkiezingen heeft het Planbureau het toch ook niet voor de NPS gedaan?

Sommige partijen deden alleen maar aan retoriek; er kwam geen zinnig woord uit. De brandende vraag of het land is verworden tot een zweef teki, we-gaan-kijken-als-we-binnenkomen-samenleving is wel zorgwekkend. Zonder aan de basisprincipes van de democratie te tornen mag wel wat niveau en capaciteit worden verwacht van partijen die Suriname beter willen gaan ontwikkelen.

De kiezer staat voor een bijna onmogelijk taak om na een aantal debatten die vooral wensen portretteren te kiezen voor capabele leiders die het roer moeten overnemen in een voor Suriname cruciale periode. Het wordt zeer moeilijk te beslissen welke partij de capaciteit en het inzicht heeft om het land door drie magere offshore olieloze jaren te loodsen en die ook in staat is verantwoordelijk om te gaan met het vele geld daarna. Spannende tijden staan de samenleving te wachten waar wijsheid de absolute boventoon zal moeten voeren. En toch lijkt die een schaars goed.