Politieke stoelendans en mantelpakjes

door

SERIEUS!? / Ivan Cairo

Welkom in Paramaribo, waar de zon heet brandt, de files eeuwig zijn en de macht – zoals altijd – net zo vloeibaar is als olie bovenop een saoto. De verkiezingen zijn geweest en de politieke stoelendans is in volle gang. Nee, correctie: dit is geen gewone stoelendans. Dit is de Surinaamse Stoelendans Deluxe, editie 2025, met rookmachines, dansende kleermakers en Shein-pakketjes die als warme pasteitjes het land binnenvliegen.

Wat er precies gaande is? Tja. Vraag het aan tien mensen op het Onafhankelijkheidsplein en je krijgt twintig theorieën, drie samenzweringen en minstens één geheime voice note van een ‘betrouwbare bron’.

“Als Paramaribo ergens goed in is, dan is het van politiek een show maken”

Het draait allemaal om Jenny en Greg; het dynamische duo dat volgens plan op de hoogste politieke zetels moest belanden. Maar nu worden de spelregels herschreven, terwijl het spel al bezig is. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat ‘krachten’ bezig zijn het duo te dwarsbomen. Wat voor krachten? Geen idee, maar ze hebben in elk geval een goed gevulde portemonnee, een brede glimlach en een lijstje met ‘in te palmen’ volksvertegenwoordigers.

De geruchtenmolen draait op volle toeren. Wie zou al zijn ‘overgehaald’? Sommigen beweren dat er enveloppen gevuld met Amerikaanse dollars zijn uitgedeeld alsof het kerstpakket-tijd is. Anderen fluisteren over ministersfuncties in de maak, ziekenhuisdirecteuren die ineens politieke ambities blijken te hebben en ressortraadsleden die bij nacht en ontij worden opgepikt voor ‘een bespreking ergens’.  Wat daar wordt besproken? Vast niet de prijs van oker op de markt.

Ondertussen is de kleermaker van de natie, de immer discrete Ewald, aan zijn derde doos koffiefilters toe. Hij meet, hij naait, hij zwijgt. Maar dat hij het druk heeft, is zeker. Mannen van wie je de afgelopen jaren alleen de achterkant op partijcongressen zag, schuiven nu binnen met de vraag: “Kan ik dit krijgen in iets meer ‘minister van Financiën’-stijl?” En de dames? Die hebben Shein uitgeput. ‘Uitverkocht’ overal. Blazers, rokjes, hakjes; het lijkt wel een catwalk, maar dan voor ambtseed-afleggers in spé.

De Verenigde Volksvergadering, normaal gesproken een nietszeggend staatsorgaan, fungeert momenteel als marktplaats waar loyaliteiten worden gekocht, verkocht en teruggekocht. Wie stemt voor? Wie stemt tegen? Niemand weet het, maar iedereen denkt het te weten. Ondertussen ontstaan nieuwe combinaties: Ronnie met Krishna als presidentsduo. Ronnie for Pres, Krishna de running mate. Het klinkt als een gospelduet, maar wie weet: misschien zingen ze straks echt het hoogste lied op het presidentieel paleis.

En wij? Wij kijken, lachen, zuchten en wachten af. We weten dat alles nog ‘onder voorbehoud’ is – dat magische zinnetje dat elke belofte, elk plan en elke benoeming met één klap in de lucht kan doen oplossen. Maar tot die tijd blijven we kijken. Want als Paramaribo ergens goed in is, dan is het van politiek een show maken.

Alleen hopen we stiekem dat straks niet alle stoelen bezet zijn – behalve die van het volk zelf. Want uiteindelijk willen we meer dan een modeshow en stoelendans. We willen beleid. Maar goed, één ding tegelijk.

ivancairo@yahoo.com