Politieke huwelijken, zombies en zelfmoord

(Ingezonden)Over ruim 8 maanden zullen in Suriname algemene verkiezingen worden gehouden. De verwachting is dat geen enkele politieke partij een zodanige meerderheid zal behalen om zelfstandig een regering te kunnen vormen. Gedwongen door deze realiteit zullen politici samenwerkingen moeten aangaan teneinde een regering te vormen.Soms wordt een samenwerking gevormd tussen politici van min of meer dezelfde pluimage, maar soms ook tussen politici met uiteenlopende visies en oriëntaties. Een goede en ervaren politicus weet dat politieke vrienden niet altijd bondgenoten zijn, terwijl opponenten niet altijd vijanden zijn.

Sommige wijze politieke leiders weten ook dat politiek de kunst van het haalbare en mogelijke is door een benadering van geef-en-neem. Een ervaren politicus weet dat concessies de ruimte kunnen bieden voor onderhandelingen en manoeuvres en dat de beste manier om opponenten te winnen is, om hun het idee te geven dat zij geen verliezers zijn, maar kameraden in verbetering en ontwikkeling.Aan de vooravond van verkiezingen is thans de periode aangebroken van de politiek matrimoniale huwelijksallianties. Voor deze allianties zijn de volgende tips belangrijk:1. de eerste stap is om je eigen partij te portretteren als een beeldschone bruid die een dowry (bruidsschat) van duizenden stemmen met zich meebrengt;2. bruid en bruidegom moeten beelden oproepen van een zeer welvarende toekomst;3. bruid en bruidegom dienen voluit te gaan in vrijages en zichzelf zo goed, waardevol en goed getout-a-fête presenteren;4. alle partijen moeten weten dat deze allianties niet bedoeld zijn till death do us part, maar tot de verkiezingsresultaten binnen zijn en een nieuwe regering kan worden gevormd.De politiek maakt vreemde bedpartners maar zorgt ook voor bittere scheidingen. Politici kennen geen permanente relaties, zij kennen alleen permanente privébelangen. Zij vechten en wedijveren met elkaar en bekladden elkaar in hun verkiezingscampagnes; wij zien bitterheid, verraad, gekrenkte trots en opportunisme.Binnen deze pro coalitie onderhandelingen kan het voorkomen dat partijen met weinig zetels een belangrijke rol spelen als huwelijksmakelaar, dus “maker” van een president. Hierin schuilt een reden dat sommigen het coalitieregeersysteem als ondemocratisch zien, omdat partijen met weinig zetels onevenredig veel macht krijgen en een president in een wurggreep kunnen houden en chanteren.Van belang is op te merken, dat om een president te chanteren daartoe de ruimte moet bestaan d.w.z. wanneer een coalitieregering hoofdzakelijk uit is op behoud van macht, wanneer men voornamelijk in het machtscentrum wil blijven om anderen buiten te houden, ontstaat alle ruimte voor chantage. Alle partijen binnen zo een coalitie kunnen op momenten die hen uitkomt de chanterende rol spelen. Dit wordt “het evenwicht van de terreur” genoemd. Maar wanneer een coalitieregering het algemeen belang voorop stelt en vastberaden is een ontwikkelingsbeleid uit te voeren, dat net als een rijzend getij alle boten en korjalen omhoog tilt, is er geen ruimte voor chantage. Zodra die de kop opsteekt, wordt het regeermandaat teruggegeven aan het volk en worden er nieuwe verkiezingen uitgeschreven.Politieke zombiesZeer recentelijk kwam ik de term politieke zombies tegen in een interessant artikel van Sharda Ganga. Volgens mevrouw Ganga komen in Suriname politieke zombies elke 5 jaar tot leven, dan sluiten zij zich aan waar zij welkom zijn, maar als zij nergens terecht kunnen, gaan zij gewoon weer slapen tot 5 jaar later.Aan het artikel zou ik willen toevoegen; de term politieke zombies zag ik jaren geleden in een Indonesische krant dat veel Indonesische politici zo uit de Chinese “Jiang Shi” films zijn gestapt. Letterlijk betekent “Jiang Shi” verstijfde lijken die als gereanimeerde doden (zombies) rondwaren en een tehuis zoeken.De “Jiang Shi” verhalen stammen af van de Chinese volkslegenden bekend onder de naam Reizen met een Lijk over Duizenden Mijlen. Zulke reizen vinden plaats om de doden die ver van huis gestorven zijn, naar hun geboortedorp terug te brengen onder begeleiding door Tao priesters, waar zombies zich vaak aansluiten. Het zijn deze politici die als terugkerende “levende doden oftewel zombies” hoge bestuurlijke functies ambiëren ondanks hun hoge leeftijd en hun decennialange aanwezigheid in het politieke landschap. Zij zijn wat men ook noemt “opgewarmde lijken” die hopen op een terugkeer.ZelfmoordAls het niet lukt, gaan zij volgens mevrouw Ganga in Suriname weer slapen, maar dat gebeurt niet in Indonesië. Iedere ambtenaar die kandidaat is bij Indonesische verkiezingen moet ontslag nemen, dat wil zeggen, de overheidsdienst verlaten. Als hij niet gekozen wordt, kan hij weer solliciteren voor een overheidsbaan. Het gevolg van deze procedure is dat na iedere verkiezing in de Gordel van Smaragd sommige kandidaten die niet gekozen worden zelfmoord plegen. Niet alleen uit schaamte, maar vooral omdat de gemaakte campagneschulden niet meer kunnen worden terugbetaald. En de zombies gaan dood vanwege de shock dat zij niet gekozen zijn. Zo zijn de wetten van het leven!Daarom zingt men in India Guzra hua zamana, aata nahi dobara (=voorbije tijden komen niet meer terug).Rudie Alihusain

...