Politiek systeem

door

DE MANIER WAAROP in Suriname aan politiekvoering wordt gedaan geeft reden tot grote bezorgdheid. Niet alleen de implicaties, maar ook de manier zoals het politieke spel wordt gespeeld. Als randdebielen rekenen de kopstukken op een systeem dat zij zelf in stand houden, maar als zij het slachtoffer worden, dan breekt ineens de hel los. Het is compleet onbegrijpelijk.
Eén van de minpunten die werd genoemd bij het vormen van deze regering in 2020 was dat voordat er werd gekeken naar kwalificaties posities werden ingevuld. Voordat er een overeenstemming was over de richting waarop het kabinet gezamenlijk op wilde gaan, was aan de orde wie waar zou zitten. Dus het schip werd bemand, zonder dat duidelijk was aan welke kwalificaties de bemanning moest voldoen om de bestemming die het schip had te kunnen bereiken.

De vraag is of bij eventuele malversaties ontdekt toen alles tussen Abop en PL nog koek en ei was, er dan ook zo mee zou worden omgegaan

Het is een slechte inschattingsfout die de regering het hele zittingstermijn door is blijven achtervolgen. Ook nu weer. De Abop-minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting Ines Pané ontheft politieke toppers van de Pertjajah Luhur (PL). De PL-voorzitter Paul Somohardjo springt uit zijn vel, terwijl vier jaar geleden er ook mensen moesten wijken om de PL-toppers te accommoderen. Nu daar het met zijn partij gebeurt, is het een probleem.
Politiek geregeld, wil zeggen politiek verwijderd. Als Suriname een professioneel ambtenarenapparaat had waar kaders via sollicitatie en een strenge selectieprocedure aan hun job kwamen, dan was er wel een probleem. De PL praat over politieke rancune en noemt als reden daartoe omdat ze niet verder in zee wil gaan met Abop. Somohardjo wilde niet meer aan lijstdeling doen met Abop omdat hij mogelijk op een plek zou komen te staan waar hij niet automatisch binnen zou komen bij de verkiezingen.
De machtigste man van PL die elke keer, bij elke verkiezing, belooft dat hij een stap terug gaat doen, wilde dat risico niet nemen en bedankte de Abop. Dit na een ‘huwelijksdans’ tijdens de drukbezochte massameeting van de twee partijen op 27 mei. Kennelijk had Somohardjo erop gerekend dat met de korte tijd tot de verkiezingen er geen noemenswaardige politieke rancune zou zijn.
Echter, net als Desi Bouterse in 2014 de al maar chanterende PL en PL-toppers de deur wees, gaat Abop te werk. Of dat om politieke rancune is of omdat er vermoedens zijn van malversaties is niet duidelijk. De vraag is of bij eventuele malversaties ontdekt toen alles tussen Abop en PL nog koek en ei was, er dan ook zo mee zou worden omgegaan.
Maar het allerergste is wel dat mensen in het land nu nog steeds bezig zijn met ego’s. De issues waarmee Suriname te kampen heeft, zijn geen breekpunt noch onderdeel van de discussie. Als politiek nu nog op deze manier wordt gevoerd, mogen de alarmbellen klinken. Want hoe zal het volk de bestemming van het figuurlijke schip Suriname bereiken wanneer er steeds discussie is over wie precies het roer mag beheren.