Politiek spel

door

DE VERGADERING VAN De Nationale Assemblee om acht nieuwe leden toe te laten, vond vrijdag geen voortgang. De oppositie vond de vergadering niet rechtsgeldig, omdat die niet op tijd is gepland en doorgegeven aan de leden en verleende geen quorum. In het ordereglement van DNA is wel een uitzondering genoemd voor eenvoudige en spoedeisende vergaderingen, maar dan moet in overleg met de fractieleiders daartoe besloten worden. Dat is niet gebeurd, vindt de VHP-fractie.

Deze vergadering zou de eerste openbare vergadering van DNA worden nadat de leden op 29 juni zijn toegelaten. Het werd een belangrijk meetmoment in politiek-bestuurlijk opzicht. De oppositie, die overigens wel aanwezig was in de fractiekamer, heeft laten zien dat ze niet van plan is een duimbreed toe te geven. Dat ze bij deze eerste vergadering al een keihard standpunt inneemt, laat zien: de bokshandschoenen zijn aangetrokken en het worden vijf ‘bloedige’ jaren.

Aan afwezigheid zonder melding bij vergadering moeten voortaan consequenties verbonden zijn

De oppositie stelt zich op het standpunt dat ze, door te werken volgens het ordereglement, de democratie dient. Dat is – als men meegaat met het bezwaar van de VHP-fractie – een steekhoudend argument. Toch is de democratie een functioneel begrip. Want een vergadering niet laten doorgaan om het eigen democratisch inzicht hoog te houden, betekende vrijdag ook het tegenwerken van het democratische recht van de andere acht leden om hun werk als parlementariërs te kunnen starten. Welk recht weegt zwaarder? En wat zou precies de schade aan de democratie zijn als wél zou zijn meegewerkt aan de vergadering – desnoods onder protest? De oppositie zou bij zichzelf te rade moeten gaan of dit wel het juiste moment was om de hoogste ‘troef’ in te zetten.

Echter, er valt ook wat te zeggen over de afwezigheid – en kennelijk zonder bericht – van Abop-parlementariër Edgar Sampie. Als hij wél aanwezig was geweest, kon de vergadering doorgaan met de gewone meerderheid van 26 leden. Sampie was ook deel van het vorige parlement en weet dus ook dat er een nieuwe bezoldiging geldt voor hem en zijn collega’s. Daar is zeer kritisch op gereageerd in de samenleving. Met allerlei voorbeelden werd deze bezoldiging verdedigd, onder meer door de oud-DNA-voorzitter en huidig minister van Binnenlandse Zaken, Marinus Bee, die ook lid is van de Abop, net als Sampie.

Wie verdedigt dat er zo’n buitensporig hoge bezoldiging wordt betaald, mag de (partij)leden ook bijbrengen dat daar een gigantische verantwoordelijkheid mee gepaard moet gaan. Aan afwezigheid zonder melding bij vergaderingen moeten voortaan consequenties zijn verbonden.

Het is hoogseizoen voor politiek spel in Suriname. De nieuwe regering wil scoren door blunders en nalatigheden van de vorige te publiceren. En daar wordt zoveel mogelijk tegen geageerd in kringen van de oppositie. Maar een zonderling stelt ook de vraag: is dit ook interne coalitiesabotage van de Abop? Dat is koffiedik kijken.

Wat wél duidelijk is, is dat het land hier geen tijd voor heeft. Terwijl deze spelletjes worden gespeeld, rijzen de prijzen de pan uit en wordt het leven nog ondraaglijker in Suriname. En dat nog geen drie maanden nadat iedere politicus beterschap heeft beloofd tijdens de verkiezingscampagne.