‘Paus Franciscus heeft bij mij meer liefde voor Gods schepping wakker gemaakt’

“Ik heb de paus in 2016 en 2017 mogen ontmoeten en spreken. En er waren diverse bijeenkomsten waar we ‘koffie’ met hem mochten drinken. Hij drinkt geen koffie, hij dronk sap”, vertelt bisschop Karel Choennie van het rooms-katholieke bisdom in Suriname aan de Ware Tijd. De monseigneur reageert op het heengaan van de in Argentinië geboren paus Franciscus (88), de hoogste autoriteit van de rooms-katholieke kerk in de wereld. Hij overleed op Tweede Paasdag aan een beroerte in het Vaticaan.

Tekst Tascha AvelooADVERTISEMENT

Beeld Privécollectie

De paus werd op 14 februari in het ziekenhuis opgenomen met een dubbele longontsteking die hem ernstig had verzwakt. Acht dagen later meldde het Vaticaan dat zijn gezondheidstoestand was verslechterd, maar op 10 maart kwam het bericht dat de kerkvorst niet langer in levensgevaar was. twee weken later mocht hij naar huis.

“We gaan door in diezelfde geest die paus Franciscus ons heeft nagelaten”Bisschop Karel Choennie

Hoewel de artsen – toen Franciscus in het ziekenhuis lag – vreesden voor zijn leven, is zijn plotselinge heengaan maandag wereldwijd toch als een schok ervaren. Dit temeer hij de dag tevoren, Eerste Pasen, nog zijn gebruikelijke pauselijke zegen ‘Urbi et Orbi’ had uitgesproken over de honderden gelovigen die daarvoor traditiegetrouw uit alle delen van de wereld op het Sint Pietersplein bijeen waren gekomen.

Maatschappelijk bewogen

De paus stond bekend als iemand die zich zeer betrokken voelde bij uiteenlopende thema’s in de wereld. Choennie, die Franciscus “een maatschappelijk bewogen mens” noemt, vertelt dat hij tijdens bezoeken aan Rome met de paus heeft gesproken om te bemiddelen in het verzoeningsproces met Bouterse. “Ik had zelf ook met Bouterse gesproken hierover. En toen ik het uitlegde aan paus Franciscus gaf hij aan in zijn gebroken Engels, dat hij dat wel wilde doen. Alleen moest daartoe de regering van Suriname een formeel verzoek doen.” De monseigneur vindt het jammer dat dat niet is gebeurd, “want nu is Bouterse er ook niet meer. Er is geen echte verzoening gekomen. Hoe pak je dat nu op?” vraagt Choennie retorisch.

Franciscus, geboren als Jorge Bergoglio, woonde na op 13 maart 2013 te zijn verkozen als eerste niet-Europese paus niet in het pauselijke paleis, maar koos voor een klein appartement in één van de gebouwen in het Vaticaan. In tegenstelling tot zijn voorgangers werd er ook niet apart voor hem gekookt. “Hij kwam met zijn dienblad, schepte op van het buffet en ging zitten bij de andere priesters.”

Choennie legt uit dat dit een bewust keus was. Franciscus heeft bij zijn inwijding de naam gekozen van de heilige Franciscus van Assisi, van wie bekend was dat die de rijkdom van zijn vader had achtergelaten en woonde als een ‘armenaar’, volledig ten dienste van God, de kerk en de minderbedeelden in de gemeenschap.

De kerkvorst, in diverse buitenlandse media aangeduid als ‘Paus van het volk’, lunchte jaarlijks met ruim duizend armen en daklozen. Hij stond ook bekend als enorme natuurliefhebber. “Er wordt gezegd dat hij predikte in de natuur, soms zelfs voor dolfijnen die luisterden.”

(lees verder onder de )

Gods schepping

Choennie stelt dat ‘het belang dat Franciscus koesterde voor de schepping’ hem het meest is bijgebleven van de paus, die bekend stond om zijn soms scherpe en gedurfde uitspraken, maar ook een goed gevoel voor humor had. “De gepassioneerde manier waarop hij meende dat we deze aarde moeten beheren en ermee moeten omgaan … paus Franciscus heeft bij mij meer liefde voor Gods schepping wakker gemaakt.”

Volgens de bisschop staan in de rooms-katholieke kerk, in het Vaticaan de rituelen voor de begrafenis zaterdag van Paus Franciscus klaar, alsook de rituelen om zijn opvolger te kiezen. “Het leven gaat door en ook Gods werk. We gaan door in diezelfde geest die paus Franciscus ons heeft nagelaten.”

Jorge Mario Bergoglio werd op 13 december 1969 bij de jezuïeten in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires tot priester gewijd . Van 1969 tot en met 1971 studeerde hij in de Spaanse plaats Alcalá de Henares om zich verder voor te bereiden op een leven als jezuïet. Aansluitend werkte hij in San Miguel als docent theologie. Op 22 april 1973 legde hij als jezuïet de eeuwige gelofte af van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid. Drie maanden daarna werd de jonge conservatieve pater Bergoglio provinciaal van de jezuïetenorde in Argentinië. Dat zou hij blijven tot 1979. Van 1980 tot 1986 was Bergoglio rector in San Miguel, waarna hij in Duitsland verbleef. Hij werd naar Argentinië teruggeroepen en werd bij het jezuïetencollege in Córdoba actief als geestelijk leidsman en biechtvader. Op 20 mei 1992 werd Bergoglio benoemd tot hulpbisschop van Buenos Aires en op 27 juni van datzelfde jaar werd hij gewijd tot titulair bisschop van Auca. Op 3 juni 1997 werd hij benoemd tot aartsbisschop-coadjutor van Buenos Aires en op 28 februari 1998 tot kardinaal-aartsbisschop. Op 6 november van dat …

...