Open brief aan het nieuwe parlement

door

Aan de leden van De Nationale Assemblée,Allereerst wil ik u van harte feliciteren met uw verkiezing tot volksvertegenwoordiger. Wij, het volk, hebben u de komende vijf jaar een belangrijke taak toevertrouwd: onze belangen behartigen als onze stem, ogen en oren. Wij erkennen de immense verantwoordelijkheid die dit met zich meebrengt en rekenen op uw inzet.Wat uw vergoeding van SRD 130.000 betreft: ik deel de mening niet dat deze zo snel mogelijk verlaagd moet worden. Integendeel, ik ben van mening dat een passende beloning gerechtvaardigd is, gezien de zware verantwoordelijkheid die op uw schouders rust. U bent immers gekozen om veranderingen door te voeren en een nieuwe koers te bepalen voor ons land.Waar ik echter grote bezwaren tegen heb, is de manier waarop nieuwe leerkrachten worden behandeld. In de afgelopen twee jaar heb ik de Denktank voor het Onderwijs Binnenland mogen voorzitten. Dit team heeft onderzoek verricht en een actieplan opgesteld om de talrijke uitdagingen in het onderwijs in het binnenland aan te pakken. Een punt dat bijzondere aandacht verdient, is het feit dat het Ministerie van Onderwijs leerkrachten aantrekt om onze leerlingen in het binnenland te onderwijzen, maar dat zij – dankzij het bureaucratische systeem van dit land – maandenlang moeten wachten op hun eerste salaris.Hoewel ik geen moeite heb met de hoogte van uw eigen vergoeding, heb ik wel ernstige bezwaren tegen de voorkeursbehandeling die u geniet ten opzichte van bijvoorbeeld deze leerkrachten. Ik ben ervan overtuigd dat u niet zes maanden of langer zult moeten wachten op uw eerste vergoeding. Waarom moeten leerkrachten die onze kinderen in het binnenland lesgeven, wel zo lang wachten?Indien de huidige regelgeving een belemmering vormt om de leerkrachten binnen één of twee maanden te betalen, dan roep ik u dringend op: verander het systeem, bewandel een nieuwe weg! Deze situatie creëert problemen voor het Ministerie van Onderwijs. Hoe kan dit ministerie corrigerend optreden richting leerkrachten wanneer het zelf onethische praktijken hanteert ten aanzien van de uitbetaling van zijn werknemers? Waarom moet het Ministerie van Financiën bepalen wanneer deze mensen betaald moeten worden – met alle gevolgen van dien?Hoewel ik deze kwestie op persoonlijke titel aankaart, weet ik dat het management van het MinOWC, de leerkrachten, de kinderen, ouders, vakbonden en heel Suriname u zeker zullen ondersteunen in deze zaak. Deze situatie kan niet langer voortduren.Met respect,Franklin JabiniOp persoonlijke titel