Ook in Marowijne groot tekort aan leerkrachten

door

NDP-assembleelid Claudie Sabajo heeft in gesprek met Suriname suriname haar bezorgdheid geuit over de aanhoudende achterstanden in het district Marowijne, met name op het gebied van onderwijs en veiligheid. Volgens haar is er weinig vooruitgang geboekt in het district, wat haar zorgen vergroot, vooral met betrekking tot de onderwijsproblematiek.
De situatie in het onderwijs in Marowijne baart Sabajo grote zorgen. Scholen in het district kampen met ernstige tekorten aan leerkrachten op verschillende niveaus. Woensdag gingen leerkrachten van het voortgezet onderwijs voor senioren (vos) naar het Kabinet van de Vicepresident om hun klachten over onbetaalde overuren en achterstallige salarissen kenbaar te maken. Ze voeren al meer dan een week actie en dreigen hun acties te verscherpen als er geen oplossing komt. Sabajo vindt het onacceptabel dat groepen eerst moeten staken voordat hun problemen worden aangepakt.
Daarnaast is er een ernstig tekort aan vakdocenten bij de scholengemeenschap Moengotapoe, die sinds de opening niet in staat is volledige onderwijsondersteuning te bieden. Ook op het niveau van het voortgezet onderwijs voor junioren (voj) kunnen bepaalde vakken niet worden gegeven vanwege het lerarentekort. Sabajo benadrukt dat deze tekorten de onderwijskwaliteit ernstig ondermijnen en de situatie in het district verslechteren.
Scholengemeenschap Moengotapoe. Foto: Suriname suriname
Sabajo haalt ook de situatie aan rondom de St. Gerardusschool, een rooms-katholieke school in Albina. Deze school, die dit jaar 103 jaar bestaat, is inmiddels gesloten. De leerlingen worden al twee jaar opgevangen op andere scholen. Ondanks herhaalde waarschuwingen en verzoeken om actie vanuit het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, is er volgens Sabajo nauwelijks iets ondernomen om dit probleem op te lossen. Ze had meer verwacht van vicepresident Ronnie Brunswijk, gezien zijn verbondenheid met het gebied, maar vreest dat er tot aan de verkiezingen weinig zal veranderen.
Naast onderwijs maakt Sabajo zich zorgen over de veiligheidssituatie in Marowijne. Hoewel er een nieuw politiebureau is opgezet in Albina, worden de veiligheidsproblemen volgens haar niet adequaat aangepakt door de autoriteiten. Dit draagt bij aan het gevoel van onveiligheid onder de bewoners van het district. Sabajo kijkt daarom uit naar een nieuwe regering die, naar haar mening, eindelijk werk zal maken van de dringende problemen die al te lang blijven liggen.
Na de verkiezingen wil Sabajo zich blijven inzetten voor het onderwijs, omdat zij van mening is dat de problemen diepgeworteld zijn, mede als gevolg van de binnenlandse oorlog. Ze pleit voor de introductie van nieuwe vakdisciplinetrainingen op scholen, afgestemd op de behoeften van jongeren. Volgens haar neemt de verpaupering onder jongeren in Albina steeds verder toe en daalt hun motivatie om te leren. Dit werd duidelijk tijdens een voorleesdag op 1 april, waar kinderen aangaven niet van lezen te houden. Sabajo beschouwt het bevorderen van een leescultuur als een belangrijke prioriteit.
Ze hoopt dat jongeren in het district zelf het initiatief nemen om hun gemeenschap vooruit te helpen en dat er meer inspanningen worden geleverd om hun toekomst te verbeteren. Sabajo lijkt vastbesloten om zich in te zetten voor structurele veranderingen in het onderwijs en de bredere maatschappelijke situatie in Marowijne.