Onderzoek toont: El Niño’s zijn veel duurder dan ooit werd gedacht

De natuurlijke uitbarsting van El Niño-opwarming die het weer wereldwijd verandert, is veel duurder met langdurigere kosten, dan experts hadden gedacht. Een nieuwe studie schat de gemiddelde schade op biljoenen dollars.Er is nu een El Niño aan het brouwen en het zou een grote – en daarom dure – kunnen zijn, zeiden wetenschappers. El Niño is een tijdelijke en natuurlijke opwarming van delen van de equatoriale Stille Oceaan, die in verschillende delen van de wereld droogte, overstromingen en hittegolven veroorzaakt. Het voegt ook een extra impuls toe aan de door de mens veroorzaakte opwarming. De studie in het tijdschrift Science somt de wereldwijde schade op met de nadruk op blijvende economische littekens. Het druist in tegen eerder onderzoek waaruit bleek, althans in de Verenigde Staten, dat El Niño’s over het algemeen niet te duur zijn en zelfs voordelig kunnen zijn. En sommige – maar niet alle – externe economen hebben problemen met het nieuwe onderzoek van Dartmouth College, omdat ze zeggen dat de schaderamingen te groot zijn.Auteurs van het onderzoek zeiden dat de gemiddelde El Niño de wereldeconomie ongeveer US$ 3,4 biljoen kost. De sterke versie uit 1997-1998 kostte 5,7 biljoen dollar. De Wereldbank schatte dat El Niño in 1997-1998 regeringen 45 miljard dollar heeft gekost, wat meer dan 100 keer minder is dan de schatting van Dartmouth.Maar het Dartmouth-team zei dat ze naar meer kijken dan de traditionele kosten en voor langere perioden.”We hebben het gevoel dat El Niño een hele grote hamer is die om de paar jaar het aardsysteem raakt. Maar we hadden niet zoveel grip op het soort macro-economische implicaties, zowel wat dat op jaarbasis betekent als wat dat zou kunnen betekenen met de toekomstige opwarming van de aarde,” zei hoofdauteur van het onderzoek Christopher Callahan, een onderzoeker klimaateffecten bij Dartmouth.”Economieën dragen de littekens van El Niño gedurende een decennium of langer en mogelijk voor altijd”, zegt co-auteur Justin Mankin, een klimaatwetenschapper uit Dartmouth.De economische littekens zijn de omleiding van uitgaven van technologie en innovatie naar herstel en wederopbouw, zei Callahan. Het gaat over gemiste kansen bij het uitgraven van het El Niño-gat.De manier waarop Callahan en Mankin dit deden, was door een wereld zonder een El Niño-evenement te simuleren en te kijken naar het wereldwijde verschil in kosten, vergeleken met het wereldwijde bruto binnenlands product, zei Mankin.De grootste gevolgen van El Niño zijn over het algemeen in de noordelijke winter, maar in de zomer vermindert het de orkaanactiviteit in de Atlantische Oceaan, blijkt uit studies. Het maakt het natter in een groot deel van het zuiden en westen van de VS, Peru, Uruguay en Argentinië, een deel van Zuidoost-Azië en een beetje in Oost-Centraal-Afrika. Het maakt het droger in Zuidoost-Afrika, Zuid-Azië, Noord-Australië en de Amazone en leidt vaak tot meer bosbranden in die gebieden. Het is warmer in een groot deel van Azië, de Amerikaanse Pacific Northwest en Australië.El Niño’s komen gemiddeld ongeveer elke drie tot vijf jaar voor en variëren in sterkte, volgens de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration. De laatste sterke El Niño was in 2016.Omdat “de gevolgen van El Niño veel lijken op de gevolgen van de opwarming van de aarde”, is het bestuderen van de economische schade van El Niño “vrij essentieel” om de grotere schade van door de mens veroorzaakte klimaatverandering te begrijpen, zei Mankin. En het laat een wereld zien die niet voorbereid is op de pijn die gaat komen, zei hij.”Onze economieën zijn slecht ingericht en slecht aangepast aan de klimaatvariabiliteit die we nu hebben”, zei Mankin.Mankin noch Callahan zijn fulltime economen. Economen die naar hun studie keken waren niet onder de indruk, maar andere klimaatwetenschappers wel.”Het is niet zo dat alle landen last hebben van een El Niño. In sommige gevallen is het zelfs precies het tegenovergestelde”, zegt macro-econoom Kaimar Mohaddes van de Universiteit van Cambridge. Zijn studie uit 2017 in de Journal of International Economics keek naar 21 nationale economieën, meestal ontwikkeld, tijdens El Niño’s in het verleden en ontdekte in de Verenigde Staten en Europa dat een El Niño “een groeibevorderend effect heeft” terwijl het Australië, Chili, Indonesië, India, Japan, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika schaadde.Mankin en Callahan zeiden dat hun studie naar de wereld als geheel keek, niet naar individuele landen.Op die plaatsen die pijn leden, verdampte de economische schade van El Niño snel, in tegenstelling tot wat het Dartmouth-team zei, zei Mohaddes. Hij vond ook de schattingen van de schade van Dartmouth te groot, met hun schattingen die dicht in de buurt kwamen van de economische kosten van de Grote Recessie van 2007 en 2008.Klimaateconoom Gary Yohe van de Wesleyan University in Connecticut zei dat “de enorme schattingen niet simpelweg kunnen worden verklaard door toekomstgerichte boekhouding”, en noemde ze niet geloofwaardig.Marshall Burke, een econoom en professor milieubeleid aan de Stanford University, zei echter dat de wetenschappers van Dartmouth “een overtuigend bewijs leveren dat dit de groei in zwaar getroffen landen zoals Peru echt heeft vertraagd en heeft geleid tot biljoenen dollars verloren economische output rond de wereld.””Deze studie heeft me zeker veel meer zorgen bezorgd over de aanstaande en waarschijnlijk grote El Niño,” zei Burke in een e-mail.Michael McPhaden, een NOAA-oceanograaf die El Niño’s bestudeert, zei dat hij lang dacht …

...