‘Wie wil de NPS zijn?’ is de vraag die het bestuur deze avonden wakker moet houden. Twintig jaar na de laatste verkiezingsoverwinning en twintig jaar in een woestijn zonder bestuursverantwoordelijkheid, een korte oase van amper drie jaren in de ju-nior rol daargelaten.
Er zijn keuzes te maken. Moet men ambiëren een rol van nationaal leiderschap toe te schrijven aan een man zonder echte vrienden, zonder onvergetelijke momenten in twee decennia in het bestuur en zonder verbindende kwaliteiten? Of moet men de etnische tour op en verbinding zoeken met afrocentrisme en de subtiele stilstand en buitensluiting die de groep, de enkele excuus functie daargelaten, aan den lijve ondervonden heeft in het tijdperk Santokhi?
Moet men bestuurservaring, spaarzaamheid en werk in stilte als de lange schaduw van Venetiaan-Hildenberg tot het model maken en stabiliteit als dergelijke, herkenbare en oersaaie verkiezingsbelofte voorschotelen? Of moeten de sensatie, het feestgewoel en de zeitgeist van Atompai en kompanen voorop in de stoet bruisen en op fronten zoals social media en de vierentwintiguurs viraal cyclus vlammen aanwakkeren?
Een willekeurige wandeling op Grun Dyari geeft de geest en sfeer weer van een partij die zich Pengel populisme herinnert en ernaar hunkert, cerebrale planmatigheid van Venetiaan met keurige bankiers en kerkgangers aanmeet en vatbaar is voor iets meer, iets groters, iets anders.
Hoewel de laatste bestuursverkiezingen onderwerp waren van kort gedingen, onregelmatigheden en verdeeldheid en nog steeds als een verrassingsaanval van de zittende voorzitter worden ervaren, was er geen tegenkandidaat in de startblokken. Er was geen anticiperend schaduwbestuur en geen presumptieve tegenkandidaat. Ook nu steekt geen woordvoerder of centrale hervormer de kop uit boven het maaiveld. Veel NPS-ers fluisteren dat het anders moet, maar net zo min als iemand het gezicht of de naam van vernieuwing op nationaal niveau is geworden door presidentiële ambities uit te spreken en dagelijks plannen kenbaar te maken via de media, maakt niemand gebruik van de statutair volop toelaatbare mogelijkheid zich als lijsttrekker van de NPS op te werpen. Niet in openlijke kritiek op de voorzitter, maar voorzien van de argumenten en de assertiviteit die bij een voorverkiezing of een primary thuishoren.
Zonder die impuls, stevent de NPS af op de dobbelsteen rollen met een zuivere herhaling van de afgelopen pogingen, waarbij men de zes zetels niet geroken heeft.
The post NPS KOORDDANS BESTUUR ..
- Valse start Surinaamse schakers op Olympiade..
- PALU: Albina lijdt onder verspillend regeerbeleid..
- Suriname bestudeert contracten Cubaanse verpleegkundigen..
- Water stuwmeer mogelijk wederom vervuild door chemicaliën..
- Laatste ontwikkelingen over hiv-behandeling en onderzoek na…..
- Regering keurt salarisaanpassing en andere zaken goed..
- Ori pleit voor ethiek in journalistiek..
- Verdachte verwondt drie politieambtenaren en vernielt diens…..
- Ori wil mediaraad en code voor journalistiek..
- Moeder van zes aangehouden ter zake drugshandel..
- Bloeden voor ambtenaren..
- Van der San: “Drempelbepaling niet in strijd met democratie…..
- De Arend nieuwe basketbal kampioen..
- AWJ en IDB evalueren voortgang project ‘Labor Market Alignm…..
- Boeren bereiden grootscheepse actie voor..
- Postverzenders heengezonden na te zijn voorgeleid..
- Minister Mac Andrew tevreden over voortgang Jeugdraad..
- SpaceX’s Polaris Dawn-astronauten voltooien ruimtewan…..
- Misiedjan viert veertigjarig muziek jubileum met documentai…..
- Landbouwer luidt noodklok voor landbouwgebied Weg naar Zee..
- Gevoelstemperatuur vandaag 43 graden, kans op windstoten..