‘Wie wil de NPS zijn?’ is de vraag die het bestuur deze avonden wakker moet houden. Twintig jaar na de laatste verkiezingsoverwinning en twintig jaar in een woestijn zonder bestuursverantwoordelijkheid, een korte oase van amper drie jaren in de ju-nior rol daargelaten.
Er zijn keuzes te maken. Moet men ambiëren een rol van nationaal leiderschap toe te schrijven aan een man zonder echte vrienden, zonder onvergetelijke momenten in twee decennia in het bestuur en zonder verbindende kwaliteiten? Of moet men de etnische tour op en verbinding zoeken met afrocentrisme en de subtiele stilstand en buitensluiting die de groep, de enkele excuus functie daargelaten, aan den lijve ondervonden heeft in het tijdperk Santokhi?
Moet men bestuurservaring, spaarzaamheid en werk in stilte als de lange schaduw van Venetiaan-Hildenberg tot het model maken en stabiliteit als dergelijke, herkenbare en oersaaie verkiezingsbelofte voorschotelen? Of moeten de sensatie, het feestgewoel en de zeitgeist van Atompai en kompanen voorop in de stoet bruisen en op fronten zoals social media en de vierentwintiguurs viraal cyclus vlammen aanwakkeren?
Een willekeurige wandeling op Grun Dyari geeft de geest en sfeer weer van een partij die zich Pengel populisme herinnert en ernaar hunkert, cerebrale planmatigheid van Venetiaan met keurige bankiers en kerkgangers aanmeet en vatbaar is voor iets meer, iets groters, iets anders.
Hoewel de laatste bestuursverkiezingen onderwerp waren van kort gedingen, onregelmatigheden en verdeeldheid en nog steeds als een verrassingsaanval van de zittende voorzitter worden ervaren, was er geen tegenkandidaat in de startblokken. Er was geen anticiperend schaduwbestuur en geen presumptieve tegenkandidaat. Ook nu steekt geen woordvoerder of centrale hervormer de kop uit boven het maaiveld. Veel NPS-ers fluisteren dat het anders moet, maar net zo min als iemand het gezicht of de naam van vernieuwing op nationaal niveau is geworden door presidentiële ambities uit te spreken en dagelijks plannen kenbaar te maken via de media, maakt niemand gebruik van de statutair volop toelaatbare mogelijkheid zich als lijsttrekker van de NPS op te werpen. Niet in openlijke kritiek op de voorzitter, maar voorzien van de argumenten en de assertiviteit die bij een voorverkiezing of een primary thuishoren.
Zonder die impuls, stevent de NPS af op de dobbelsteen rollen met een zuivere herhaling van de afgelopen pogingen, waarbij men de zes zetels niet geroken heeft.
The post NPS KOORDDANS BESTUUR ..
- Antonie Manhoef verlaat Veracruz met tevreden gevoel..
- Waarheidsprekers worden gepest; is niet ongevaarlijk..
- ‘Wan Pipel nog minstens 3000 jaar te zien’..
- PIM DE LA PARRA..
- James Earl Jones bekend van stem ‘Mufasa’ overleden..
- KMO’s klaar voor internationale groei dankzij nieuw trainin…..
- Ruim 70 jongeren volgen instapcursus NPS..
- België moet hoger beroep aantekenen tegen ‘ontvoering…..
- Bewoners binnenland willen serieuze aanpak criminaliteit..
- Bromfietser laat leven door verkeersongeval..
- Oude beelden jeugdopvangcentrum veroorzaken opschudding..
- Guadeloupe brengt Suriname eerste nederlaag dit jaar..
- Koi Carper Aladey belooft beslissingswedstrijd tegen De Are…..
- Natio verliest met 0-1 van Guadeloupe..
- Bromfietser omgekomen bij verkeersongeval te Meerzorg..
- Acteur James Earl Jones (93), stem van “This is CNN”, overl…..
- Boeren willen dat president afspraken op papier zet..
- Politiebericht over dodelijke aanrijding Commewijne..
- Drietal NPS-ers uit op eigen belang, zegt Rusland..
- Amerikaanse Acteur James Earl Jones, Stem van Darth Vader e…..
- Amerikaanse Troepen trekken zich terug uit Irak, meer dan 2…..