Nieuw of gewoon oud?

door

ROZENGEUR / Gerold Rozenblad

Na het debacle van vrijdag lijkt het erop alsof de resterende assembleeleden vandaag zullen worden toegelaten tot de assemblee. Hopelijk, want je weet het maar nooit. Zoals vrijdag, toen door afwezigheid van Abop-lid Edgar Sampie de coalitie niet op een meerderheid van 26 leden kon bogen en de VHP haar spierballen liet zien.

Nadat de oppositie de coalitie het poepje heeft doen ruiken, is bij monde van Asis beloofd dat vandaag wel quorum zal worden verleend. We zullen het zien, want je weet maar nooit wanneer weer een konijn uit de hoge hoed wordt getrokken, dit tot misère van vooral de leden in spe en hun afgereisde familieleden.

“Het mag een nieuw zittingsjaar worden genoemd, maar heel veel is toch bij het oude gebleven”

Maar die eerste vergadering, althans de poging daartoe, heeft ons vrij veel geleerd. Op de eerste plaats over de nieuwe voorzitter. Als we Asis moeten geloven, dan had de oppositie hem, nog voordat de convocaties voor de vergadering waren uitgeschreven, erop gewezen dat er minimaal twee dagen moeten zijn tussen convocatie en vergadering.

Echter, de vurige Ashwin Adhin rekende zich rijk met de 26 zetels, geen rekening houdend met het gegeven dat er altijd iets mis kan gaan met een lid. En hij had moeten weten dat de oppositie hem dan in zijn hemd zou zetten, wat ook gebeurde.

Het kwam hard op zijn dak terecht, door een simpele foute kansberekening. Had hij achter gesloten deuren ook met de oppositie beraadslaagd, was hem deze publieke opdoffer bespaard gebleven. In de oorlog hoeft niet elke slag gewonnen te worden. Soms is een strategische terugtrekking beter.

Ook over de oppositie zegt het gebeurde wat. Asis kan zich erop beroepen dat de vergadering niet-legitiem was, maar de vraag is of zijn argument stand houdt wanneer je het artikel van het huishoudelijk reglement waar hij het op baseert leest. Immers zegt het dat de twee dagen niet vereist zijn als het gaat om een simpele vergadering. En simpeler dan de toelating van enkele leden kun je het niet maken.

Maar de oppositie zou en moest haar kracht laten zien en maakte van een mug een olifant om haar spierballenpolitiek hard te kunnen maken. Het geeft in elk gevel een idee over wat zou kunnen gebeuren in de toekomst.

Maar wat de mislukte vergadering vooral deed, was de schijnwerpers op Sampie en de Abop richten. Evenals Rabin Parmessar ben ik benieuwd naar de reden van de verdwijning van Sampie. Zo erg dat hij zelfs telefonisch niet bereikbaar was.

Opvallend genoeg kreeg hij geen sneer van zijn koninklijke voorzitter. Die was bezig zich tegenover de pers rijk te rekenen bij de gesprekken over posities die de coalitiepartners zullen worden toebedeeld en zeker Abop, nu die de positie van vp niet kreeg toegewezen.

Was Sampie afwezig vanwege gedoe binnen zijn partij of hebben hij en zijn voorzitter het op een akkoordje gegooid als signaal naar de rest van de coalitie. De ware reden van zijn afwezigheid zullen we vermoedelijk niet te horen krijgen, maar het lijkt verre van onschuldig.

Al met al heeft die poging tot de eerste vergadering ons voldoende geleerd. En dat is dat het een nieuw zittingsjaar mag worden genoemd, maar heel veel toch bij het oude is gebleven.

roziegeur@gmail.com