NDP en VHP nationaal en rechtsstatelijk?

door

INGEZONDEN

De NDP staat vanaf het begin open voor mensen van verschillende etniciteit. Dat kan men ook zien in de structuren van de partij. DNA-leden zijn van verschillende etniciteit. Het is de partij echter niet gelukt alle leden te overtuigen dat zij weliswaar van verschillende etniciteit zijn, maar wel Surinamers.

Op sociale media komt men weleens racistische erupties binnen de partij tegen. Het probleem met naamgeving is dat die soms misleidend kan zijn. Mensen denken dan dat Nationaal eigenlijk hetzelfde is als nationalistisch.

“Het recht bepaalt waar regeerders zich aan hebben te houden, niet de regeerders zelf”

De NDP is tegen kolonialisme en tegen Surinaamse Nederlanders. In plaats van toekenning van de Surinaamse nationaliteit op grond van het Territorialiteitsbeginsel heeft een NDP-regering het document ingevoerd van Personen van Surinaamse Afkomst (PSA).

Dat getuigt bepaald niet van het verenigen van alle Surinamers, maar van het creëren en in stand houden van een aparte groep, die op afstand wordt gehouden. Een partij die pretendeert het nationaal belang te dienen zou toch moeten beseffen wat voor potentieel deze Surinamers vormen voor de ontwikkeling van het Suriname. Dan zou de NDP het nationaal belang werkelijk dienen. Nationaal betekent immers iets wat het geheel is, alle groepen betreft, de totale bevolking.

Is de NDP dan een partij die de rechtsstaat voorstaat? Er is mogelijk sprake van interne partijdemocratie, maar dat laat zich echter niet vertalen in respect voor de eisen van de democratische rechtsstaat.

In een rechtsstaat is de overheid onderworpen aan het recht. Beslissingen van de overheid moeten in overeenstemming zijn met het recht. Anders kan men bezwaar aantekenen of in beroep gaan bij de rechter. Nu is het Bestuursrecht niet zo goed ontwikkeld in Suriname, maar men kan wel terecht bij de civiele rechter.

Wij hebben bij herhaling kunnen meemaken dat wanneer een exponent van de NDP in aanraking komt met de rechter de partij rechtsregels aan haar laars lapt. Of probeert de partij door wetswijziging een beslissing van de rechter met terugwerkende kracht terug te draaien, zodat de NDP-er de uitspraak van de rechter kan ontlopen.

De partij waant zich dan niet te leven in een rechtsstaat of vindt de rechtsstaat niet van toepassing op haar. Aan het beginsel dat geen straf kan worden opgelegd zonder dat een voorafgaande wettelijke strafbepaling bestaat, nulla poena sine praevia lege poenali, wordt door de NDP  een speciale betekenis met terugwerkende kracht toegekend. De Amnestiewet is daarvan een voorbeeld.

Soms spelen exponenten van de partij zelfs op de man of vrouw door een vrouwelijke rechter oud te noemen, terwijl de instantie die de beslissing heeft genomen nog uit twee andere jongere vrouwelijke rechters bestond. Vrouwonvriendelijkheid is bij de NDP daarom ook niet vreemd.

Mensen die het verhaal van iemand onderuit proberen te halen door die persoon zwart te maken in plaats van het verhaal te ontzenuwen, bewijzen dat zij zwak zijn. Dat is de stijl van NDP wanneer zij met de rug tegen de muur staat. Iedereen maakt echter fouten, waarom NDP niet? Volwassenen durven dat toe te geven, kinderen niet.

Wie niet van haar of zijn fouten leert en die vooral toegeeft, zal op enig moment toch de rekening gepresenteerd krijgen. Dat geldt echt niet alleen voor NDP.  

President Santokhi van VHP wil alle etniciteiten onder leiding van VHP. Zo zijn er mensen die het beleid van de VHP proberen te relativeren door te stellen dat NPS, ABOP en PL ook daarin delen. Hen ontgaat dat NPS, ABOP en PL niets tot weinig in de melk te brokkelen hebben gehad in de beslissingen van de regering. Daarom is de NPS uit de regering gestapt. 

ABOP is als etnische partij in de regering blijven zitten omdat die daarmee het eigen enge materiële belang beter hoopt te dienen. Dat het dienen van etnische belangen het nationaal belang helemaal niet dient, is nog niet neergedaald bij de etnische politieke partijen. 

VHP wil het nationaal belang wel dienen door de totale economische macht te verwerven en daardoor andere politieke partijen te onderwerpen. Aan het benoemingsbeleid van de VHP-president kan men bovendien zien dat de VHP het gehele bestuur onder leiding wil brengen van Hindostanen, dus ook van moslims.

Daardoor worden andere etniciteiten ondergeschikt gemaakt. Daarom vindt de partij zichzelf niet etnisch. Natievorming komt dan vanzelf tot stand door assimilatie.

Alleen een blinde kan echter niet zien dat de structuren van de VHP geen afspiegeling vormen van de samenstelling van de bevolking. Andere etnische partijen laten dat gebeuren omdat hun leiders slechts denken aan hun eigen enge persoonlijk en kapitalistisch belang en dat van hun familie en vrienden.

De stijl van Santhokhi’s VHP is anderen overhalen en/of mooie baantjes aanbieden, ook aan figuren …