Natelling voor negende volks- en woningtelling begonnen

Een van de problemen waartegen medewerkers van het Algemeen Bureau voor de Statistiek (ABS) zijn aangelopen in de eerste ronde van de volks- en woningtelling is de extreme droogte in het binnenland. Die was van 14 oktober tot en met 22 december 2024. Door de droogte waren bepaalde gebieden onbereikbaar. Ook werkten landelijk sommige huishoudens bewust niet mee of waren niet bereikbaar.

Tekst en beeld Edwien Bodjie

In de tweede ronde – bij de natelling – die zaterdag begon hopen de veldwerkers alsnog iedereen te bereiken en mensen die niet wilden meewerken alsnog over de streep te trekken. Het is de negende volkstelling in Suriname sinds de eerste in 1921.

“Tellers worden soms onvriendelijk behandeld, inwoners verstoppen zich om de telling te ontwijken en in sommige gevallen worden zelfs opzettelijk honden losgelaten op de tellers”

Volgens voorschriften van de Verenigde Naties (VN) zou elk land bij elk nuljaar – dus om de tien jaar – een volkstelling moeten houden, maar Suriname heeft zich daaraan vrijwel nooit gehouden. De kosten voor de nu gaande volkstelling worden geraamd op zeven miljoen US dollars, waarvoor de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank Suriname 75 procent leent. De overige 25 procent moet het land zelf opbrengen.

Belang van telling

Zaterdag is, zoals reeds gesteld, de tweede ronde van de telling begonnen. “Ons doel is een volledige dekking van alle gebieden, want alleen dan weten we zeker dat iedereen is meegeteld,” zei Naomi Caupain, Deputy National Census Officer van het ABS toen zij en haar collega Guilliano Koornaar, National Census Officer vrijdag verslaggevers hebben bijgepraat over het verloop van de werkzaamheden tot nu toe en de noodzaak van de telling.

Kort na de tweede ronde in april 2025, zullen alle gegevens beschikbaar zijn op de website van het ABS. Dit is vooral belangrijk in verkiezingstijd, aangezien politieke partijen vaak gebruikmaken van volkstellingdata voor hun beleidsplannen.

Momenteel moeten partijen echter nog steeds uitgaan van de gegevens van de volkstelling van 2012.” Samen zorgen we ervoor dat Suriname een compleet en accuraat beeld krijgt van zijn bevolking,” besluit Caupain. Tijdens de eerste ronde waren er 900 interviewers actief door heel het land.

In de tweede ronde zijn het er 200. Net als bij voorgaande tellingen zijn ook nu de werkzaamheden niet van een leien dak gegaan. Tellers worden soms onvriendelijk behandeld, inwoners verstoppen zich om de telling te ontwijken en in sommige gevallen worden zelfs opzettelijk honden losgelaten op de tellers. Caupain categoriseert deze huishoudens als mensen die niet thuis zijn, weigeraars en onaardige mensen.

Digitale telling niet mogelijk

Maar ondanks deze obstakels spreekt Caupain van een succesvolle eerste ronde, mede dankzij de goede samenwerking tussen het ABS, de districtscommissarissen en het traditionele gezag, vooral in de gebieden in het binnenland die wel bereikbaar waren. Suriname hanteert nog steeds de ouderwetse manier van huis-aan-huis bezoek.

Per adres kan het bezoek wel driekwartier duren. Digitale telling in Suriname is voorlopig niet haalbaar. “Daarvoor zouden alle gegevens van elke burger online beschikbaar moeten zijn via bijvoorbeeld het Centraal Bureau voor Burgerzaken. Helaas is de digitale infrastructuur in Suriname nog niet op dat niveau, waardoor we nog steeds fysiek moeten tellen.”

Caupain vertelt ook over de jarenlange voorbereiding van een volkstelling. “Dit proces heeft deze keer vier jaar in beslag genomen.” Voordat de telling kan starten, moet De Nationale Assemblee een wetsvoorstel goedkeuren. Vervolgens moet de begroting worden opgesteld en goedgekeurd.

Pas daarna kan worden overgegaan tot het samenstellen van werkgroepen, aanschaf van apparatuur en de ontwikkeling van de census app. Ook moet de vragenlijst zorgvuldig worden samengesteld, waarna veldwerkers getraind worden.

Bovendien worden meerdere bijeenkomsten gehouden met belanghebbenden om draagvlak te creëren. “Zodra alles in gereedheid is gebracht, wordt traditioneel de eerste burger van het land, in dit geval de president, als eerste geteld om officieel het startsein te geven voor de telling.”

Groei

Koornaar: “Een volkstelling is het gehele proces van verzamelen, verwerken, evalueren, analyseren en publiceren van demografische, sociale en economische gegevens van alle personen in een land, of van een goed afgebakend deel daarvan, op een bepaald tijdstip.” Hij stelde verder dat zo een telling – ook wel census genoemd – heel belangrijk is voor het maken en uitvoeren van beleid en plannen door de overheid.

De verzamelde informatie is overigens niet alleen voor beleidsmakers belangrijk, maar ook voor bijvoorbeeld onderwijsinstellingen, wetenschappers, vakbonden, het bedrijfsleven en internationale organisaties zoals de VN. Bij de eerste telling in 1921, toen het alleen ging om het aantal inwoners, woonden in Suriname 107.723 mensen.

Van de zeven tellingen daarna is alleen in 1980 geen bevolkingsgroei waargenomen. In 1972 had Suriname 379.607 inwoners, maar dat aantal was bij de telling van in 1980 gedaald naar 355.240. Het ABS schrijft dit volgens Koornaar toe aan de grootschalige trek naar Nederland rond de onafhankelijkheid in 1975 en de uittocht van inwoners tijdens het militaire regiem.

Bij de …

...