Naam Desiré Delano Bouterse Highway blijft

door

Nabestaanden 8 december teleurgesteld in Santokhi

Nabestaanden van de Decembermoorden van 1982 zijn zwaar teleurgesteld in president Chandrikapersad Santokhi omdat hij niet van plan is de naam van de Desiré Delano Bouterse Highway te wijzigen. “Het is niet alleen hypocriet, maar ook een bewijs dat rechtvaardigheid en moraal nog steeds ondergeschikt worden gemaakt aan politieke berekeningen”, zegt Sunil Oemrawsingh, voorzitter van de stichting 8 december 1982, tegen de Ware Tijd.

Tekst Armand Snijders

Beeld dWT archief

Het is voor heel veel Surinamers een doorn in het oog dat kort vóór de verkiezingen van 2020 bij opening van de weg deze naar de toenmalige president werd vernoemd. Vooral vanwege zijn verleden én zijn veroordeling voor zijn rol bij de Decembermoorden van 1982, waarbij vijftien tegenstanders van zijn toenmalige militaire regime zijn gemarteld en vermoord.

“Ik schaam mij dood dat ik moet vertellen dat we in dit land een weg hebben vernoemd naar een moordenaar en drugshandelaar”Taxichauffeur Kiran

De stichting 8 december 1982 en andere mensenrechtenorganisaties wezen er bij de laatste herdenkingsbijenkomst al op dat de naam van de weg dient te worden gewijzigd. Eerder dat jaar was president Santokhi per brief al hetzelfde gevraagd. Maar daar is nooit een reactie op gekomen.

Klap in het gezicht

Onlangs stelde het staatshoofd dat er “belangrijkere vraagstukken” zijn. “Met het argument dat een naamsverandering ‘geen prioriteit’ is, bagatelliseert Santokhi de ernst van deze kwestie en de blijvende impact op de samenleving.”

Oemrawsingh is daar op zijn zachtst gezegd “diep teleurgesteld” over. “Wij herinneren hem eraan dat rechtvaardigheid en erkenning van slachtoffers fundamentele waarden zijn in een rechtstaat. Het handhaven van de naam van deze snelweg betekent een institutionele vorm van geschiedvervalsing en een klap in het gezicht van de nabestaanden van de Decembermoorden.”

Oemrawsingh vervolgt: “Het verbaast me dat de president er zo laconiek op heeft gereageerd. Als nabestaande van de Decembermoorden is het ronduit pijnlijk en schokkend dat in Suriname nog steeds een snelweg de naam draagt van de man die verantwoordelijk is voor deze misdaden. Hij was definitief veroordeeld voor moord en toch blijft zijn naam prijken op een stuk infrastructuur, alsof zijn daden zijn vergeten of vergeven.”

Santokhi’s slappe houding in deze kwestie noemt Oemrawsingh “een belediging voor de rechtstaat”. De voorzitter, die zelf twee ooms tijdens de militaire periode verloor en de juwelierszaak van zijn ouders tijdens de coup van 1980 in vlammen zag opgaan, meent dat de president de gelegenheid had om een krachtig signaal af te geven. “Dat Suriname niet langer ruimte biedt aan de verheerlijking van een veroordeelde mensenrechtenschender. In plaats daarvan kiest hij ervoor om dit simpelweg te negeren. Nogmaals: Bouterse is veroordeeld voor zijn rol in de moord op vijftien onschuldige burgers. Een land dat serieus werk maakt van democratie en mensenrechten zou geen publiek eerbetoon moeten handhaven voor een veroordeelde misdadiger.”

Rechtvaardigheid en moraal

Het komt bij Oemrawsingh raar over dat terwijl wereldwijd juist wordt afgerekend met het eren van misdadige figuren met standbeelden en straatnamen – zoals in Nederland uit het slavernijverleden – Suriname daarop een uitzondering moet zijn. Hij meent dat veel Surinamers deze naam weg willen hebben.

“Met het argument dat een naamsverandering ‘geen prioriteit’ is, bagatelliseert Santokhi de ernst van deze kwestie en de blijvende impact op de samenleving”Sunil Oemrawsingh, voorzitter Stichting 8 december 1982

Taxichauffeur Kiran is één van hen. Hij rijdt iedere week een paar keer met – overwegend buitenlandse – reizigers vanaf Zanderij richting Paramaribo. “Meestal pak ik dan de highway, niet omdat dat sneller is, maar gewoon omdat het heel rustig is. Maar ik probeer altijd te voorkomen dat mijn passagiers het naambord zien en gaan vragen wie Bouterse is. Want ik schaam mij dood dat ik moet vertellen dat we in dit land een weg hebben vernoemd naar een moordenaar en drugshandelaar.”

Oemrawsingh verzekert: “Wij zullen als nabestaanden blijven aandringen op het wissen van deze smet op ons land en het hernoemen van de highway. Een nieuwe naam die recht doet aan democratische waarden en de strijd tegen straffeloosheid zou een krachtig signaal zijn naar de toekomst. Het is tijd dat de regering-Santokhi zich duidelijk uitspreekt en ervoor zorgt dat Suriname geen erfenis van dictatuur en straffeloosheid in stand houdt.”