Na zes jaar weer op de planken: Hilkia Lobman met ‘Nakomertje’

door

Na zes jaar is Hilkia Lobman weer te zien in een theaterstuk. Haar reis naar Nederland om gesprekken te voeren met het Fonds Podiumkunsten heeft duidelijk vruchtbare initiatieven opgeleverd, waaronder de theaterproductie ‘Nakomertje’. Het feit dat ze na zes jaar terugkeert naar het podium maakt dit project bijzonder voor haar, vooral aangezien ze in die tussenliggende tijd actief is geweest met andere projecten, zoals acteren in films.
Lobman heeft haar tijd goed besteed, zowel op artistiek vlak als in haar persoonlijke ontwikkeling. Het feit dat ze nu terugkeert naar het theater is bijzonder, en Nakomertje biedt haar de kans om haar ervaring en creativiteit te delen in een nieuw artistiek werk, samen met een getalenteerd team van schrijver Dirkje Houtman, regisseur Titus Muizelaar en componist Sanne Landvreugd.
Nakomertje is een heel persoonlijk en krachtig verhaal, waarin Lobman haar eigen levenservaringen deelt. De nadruk op het niet opgeven en het belang van hulp vragen is bijzonder relevant, vooral in tijden van moeilijkheden.
De manier waarop Lobman haar ervaring met mantelzorg verwerkt in het stuk, biedt zeker een dieper perspectief op dit onderwerp. Mantelzorg is vaak een onzichtbare rol in de samenleving, en door haar persoonlijke ervaring te delen, kan Lobman helpen om meer bewustzijn te creëren over de uitdagingen en de impact die het heeft op mensen die deze zorg dragen.
Het combineren van drama en komedie is een slimme keuze, want het maakt het onderwerp toegankelijker en zorgt voor een balans tussen de zware thema’s en luchtigere momenten. Dit kan het publiek niet alleen emotioneel raken, maar ook helpen om een breder begrip en empathie te ontwikkelen voor mantelzorgers en de complexiteit van het leven dat we allemaal ervaren.
Lobman wil met Nakomertje niet alleen een artistieke productie neerzetten, maar ook een belangrijke maatschappelijke boodschap overbrengen. Het feit dat ze mantelzorg als centraal thema in haar werk heeft gekozen, toont haar betrokkenheid bij dit vaak onderbelichte onderwerp. De focus op de mentale en sociale impact van mantelzorg is heel waardevol, vooral omdat het onderwerp vaak wordt weggestopt of niet genoeg besproken.
Zij wijst terecht op het taboe en de schaamte die vaak gepaard gaan met het zorgen voor een ziek familielid. Het kan zwaar zijn om die zorg te dragen, niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel. Haar persoonlijke ervaring biedt een unieke en krachtige manier om dit gesprek op gang te brengen. Het is belangrijk dat er meer bewustzijn komt over de opofferingen die mantelzorgers maken en de stress die zij ervaren.
De oproep om op nationaal niveau gesprekken te voeren over mantelzorg is essentieel. Dit kan bijdragen aan meer ondersteuning voor mantelzorgers, zowel op sociaal als op beleidsniveau. De presentatie van Nakomertje in On Stage Theater op 27, 28 en 29 maart biedt een geweldige gelegenheid voor het publiek om niet alleen naar een krachtig verhaal te kijken, maar ook om deze belangrijke kwestie onder de aandacht te brengen.