Na het koffiedik kijken…

DE SNIJD / Armand Snijders

In de vorige aflevering heb ik mij heerlijk kunnen uitleven met het koffiedik dat in mijn glazen bol tevoorschijn kwam en mij visioenen gaf over de te verwachten verkiezingsuitslag. Mijn ‘prognose’ zal op de hele grote stapel met andere voorspellingen belanden. Op 26 mei kunnen we pas echt vertellen wie het enigszins juist had. Uiteraard denk ik dat ik het redelijk bij het juiste eind heb, maar dat denkt iedereen die in zijn glazen bol heeft gestaard of in de drab van de koffie heeft gegraaid. Dan bedoel ik niet al die partijprominenten die op basis van hun eigen ‘deskundigheid’ heel rooskleurige voorspellingen doen voor hun politieke organisatie. Want als hun zogenaamde voorspellingen uitkomen zou De Nationale Assemblee moeten worden uitgebreid naar 150 zetels.

En dat kan natuurlijk niet. Nog afgezien van het feit dat dit heel lastig gaat worden gezien alle dyugu dyugu rond de bouw van een gewone vergaderzaal op de hoek van de Henck Arronstraat en de Grote Combéweg. Waarvan ik mij overigens afvraag waarom ze die niet hadden opgenomen bij de bouwplannen voor het nieuwe parlementscomplex. Maar vaak is door de verantwoordelijken gehanteerde logica volstrekt onbegrijpelijk, daar kan je maar beter je hoofd niet over breken.

Ik voorspel dat het land afstevent op een regering van de NDP en de NPS, aangevuld met A20 en misschien de BEP. Dit is ook geen ideale oplossing maar heel veel Surinamers zijn Chan helemaal zat.

De NDP en de VHP mogen volgens de partijprominenten zeker rekenen op minimaal 26 zetels en bij de Abop hebben ze dat aantal ook in gedachten. Tenminste, ik heb ze daar horen zeggen dat ze 140.000 stemmen willen halen, ofwel het minimaal vijfvoudige van wat ze de laatste keer binnensleepten. En Ronnie riep zelfs de Allerhoogste aan voor hulp tijdens een vijfdaagse bidsessie, ondanks dat hij – als veelvuldig veroordeelde crimineel – na zijn dood ongetwijfeld geen ticket krijgt richting hemelpoort. Dat weet de Almachtige ook heel goed.

NPS-voorzitter Gregory doet met die overschattingswaanzin mee. Hij noemde recentelijk in een interview geen exact aantal zetels dat hij verwacht te halen, maar kon toch niet nalaten het electoraat op te roepen om zijn partij zesentwintig zetels of meer te geven, zodat er naderhand geen discussie kan ontstaan over met wie wel en wie niet samengewerkt kan/moet worden.

Wie mijn prognose heeft gelezen (VHP 15, NDP 15, NPS 10, Abop 5, PL 2, BEP 2, en A20 2), zal zien dat hun ‘prognoses’ lichtelijk overdreven zijn en begrijpt dat er sowieso zal moeten worden samengewerkt. Het voordeel zal zijn dat dit een gelijkwaardiger coalitie zal worden dan we gewend zijn, omdat geen enkele partij de echte overhand heeft. Zoals dat nu met Chan en zijn VHP het geval is, waardoor hij zich het recht heeft aangemeten flink autocratisch op te treden, zodra hem dat politiek zo uitkomt. Dat wil vrijwel niemand nog een keer zien gebeuren.

Het ligt het meest voor de hand dat de VHP en de NDP gaan proberen een coalitie te smeden. Voor het land is dat misschien wel het beste, want in de ogen van heel veel kiezers worden de twee kwaden sinds 2010 (de paarse club die de puinhoop in het land heeft veroorzaakt en de oranje bende die wel voor wat herstel heeft gezorgd maar de samenleving de duimschroeven pijnlijk heeft aangedraaid) dan gedwongen samen te werken. Je mag in ieder geval verwachten dat ze van de ander geen corruptie zullen toestaan, zoals de twee partijen dit zich tijdens hun regeerperiodes eigen hadden gemaakt. Ze zullen moeten laten zien dat ze het nu wel serieus nemen met de ontwikkeling van het land (en ik probeerde echt niet te lachen toen ik deze laatste zin aan mijn beeldscherm toevertrouwde!).

Maar die twee partijen in één regering krijgen, zal geen eenvoudige klus zijn. En mede afhangen van wie nu echt de meeste kiezers achter zich krijgt, want die mag doorgaans de president leveren. Mocht het de NDP worden dan betekent dat Chan – achter bijvoorbeeld Jenny – de tweede viool zou moeten gaan spelen, wat zijn ego absoluut niet zal strelen. Integendeel, hij zal tot het uiterste gaan om dat te voorkomen. Anderzijds zal de NDP tandenknarsend moeten accepteren als de VHP haar overtreft. Maar ze zullen toch wat moeten om weer in het machtscentrum te komen.

Chan kan natuurlijk ook een verbond sluiten met de NPS van Gregory en een kleine partij. Die kleine partij zal wel staan te springen om mee te doen in ruil voor een of twee ministersposten en wat andere leuke baantjes waar familie en vrienden mee blij gemaakt kunnen worden. Daar laten ze ongetwijfeld hun principes – als ze die al hebben – voor schieten.

Maar de NPS wordt een heel ander verhaal: Chan geeft de …

...