Museum Bakkie: ‘Ik ben zelf geïnteresseerd in bijzondere verhalen’

door Kevin Headley

REYNSDORP — Na een autorit van een uur en een boottocht van anderhalf uur wordt plantage Reynsdorp aan de Matapica bereikt. Daar bevindt zich museum Bakkie, met een schat aan informatie over de plek en het slavernijverleden van Suriname. De schatkamer lijkt verscholen in het bos van Commewijne en dat is precies de bedoeling: dat bezoekers worden verrast door de hoeveelheid aan informatie die er te vinden is.

Aandachtig luistert een groep bezoekers naar de verhalen van eigenaar en initiatiefnemer Bas Spek, die schakelt tussen feitelijke data, levendige anekdotes en een vleugje zelfspot tussendoor. Te zien zijn artefacten van het slavernijverleden zoals marteltuigen, flessen die zijn gevonden bij het ophalen van de kreek tot de scherven van oude schalen, edities van ‘Wij Slaven van Suriname’ en andere bijzondere boeken, maar ook delen van het Amerikaanse vliegtuig dat neerstortte tijdens de Tweede Wereldoorlog met onder anderen Eric Knight, de bedenker van televisie hond Lassie, aan boord.

De rondleiding is een zorgvuldig afgestemde combinatie van een educatieve tocht en een gezellig samenzijn, ondanks de beladen onderwerpen. Eerder vezorgden gidsen de rondleidingen, nu doet Spek dat zelf. “Ik ben zelf geïnteresseerd in bijzondere verhalen en onderzoek”, vertelt hij. “Daarom ben ik elke dag bezig met lezen en leren. De verhalen achter de artefacten en voorwerpen vind ik fascinerend. Alles wat mij verbaast, deel ik. Dat werkt, want het delen van verwondering raakt mensen. We krijgen steeds meer Surinamers die interesse hebben in hun verleden. Mensen die hun roots komen zoeken. Tachtig procent van onze gasten zijn geen standaard toeristen, maar mensen die in Suriname komen werken, op familiebezoek zijn of op zoek gaan naar hun afkomst. Voor hen is een bezoek aan Bakkie vaak onderdeel van die reis.”

Kenniscentrum

Samen met Marsha Mormon, mede-eigenaar en mede-initiatiefnemer van het museum, werkt Spek al bijna zeventien jaar aan de ontwikkeling van museum Bakkie als kenniscentrum over de omgeving en vooral het slavernijverleden. Van de inrichting en de aankoop van artefacten die een verbinding hebben met de plek tot het promoten van het museum.

Onlangs is het museum uitgebreid met een extra ruimte. Aan de collectie zijn nieuwe stukken toegevoegd, zoals de replica van het diorama van plantage Kerkshoven en twee tegendruk gravures van Maria Sibylla Merian.

Binnenkort komt er een interessante aankoop bij, maar daarover wil hij nog geen bijzonderheden vertellen. “We doen het uit passie om het goed te doen en dat gaat best ver. We denken er over na om het museum binnen tien jaar uit te breiden naar de overkant van Commewijne, naar Mariënburg, waar je met de auto naartoe kunt. Daar willen we een grote afdeling opzetten, klimaatgecontroleerd, met educatieve projecten. Hiervoor zijn we bezig met het opzetten van een nieuwe stichting, zodat de activiteiten ook kunnen doorgaan als wij er niet meer zijn. We willen iets creëren dat blijft.”

(lees verder onder de )

Tevreden

Naast de positieve ontwikkelingen, zijn er ook uitdagingen. “De elektriciteit valt soms uit en dat is funest voor de artefacten en voorwerpen in het museum”, zegt Spek. “Daarom werken we aan een back-up energievoorziening. Ook willen we bepaalde zaken in het museum beter beschrijven en presenteren. Op de lange termijn willen we ook groepen scholieren ontvangen. Dat lukt nu nog niet, want ouders willen hun kinderen niet over het water laten reizen. Vroeger was de veerboot van de Scheepvaartdienst Maatschappij Suriname er, maar die vaart helaas niet meer. Dat zijn uitdagingen waar we over nadenken en oplossingen voor proberen te vinden.”

Maar Spek is tevreden met het resultaat. In zijn ogen is rijkdom niet het hebben van veel geld, maar kunnen doen wat je graag doet. “Ik woon hier heerlijk. Wakker worden op deze plek, wat harken, leuke mensen ontmoeten, heel kleinschalig, maar zelfstandig. Vaak kun je kleinschalige projecten makkelijker uitvoeren dan grootschalige. Ik voel me ontzettend rijk.”

...