Monstercoalitie zonder fundament: Suriname herhaalt zijn fouten

door

De NDP en haar kersverse coalitiepartners hebben een verbond gesloten. Of dit nu in het belang van Suriname is of dat van henzelf, dat zal de toekomst ons leren. Eén ding is echter al duidelijk: de snelheid waarmee dit politieke huwelijk werd gesloten verraadt dat het fundament wankel is. Het doet denken aan een huis dat haastig wordt opgetrokken, met gordijnen die al wapperen terwijl de muren nog scheef staan en het fundament niet eens droog is. Vroeg of laat zal het bouwwerk gaan verzakken. Dit is onvermijdelijk.   Wat is de bottomline? We hebben hier te maken met een coalitie van politieke splinters en uitwerpselen van de verkiezingsuitslag. Kleinere partijen, zonder enige zeggenschap, maar net genoeg zetels om de magische 34 te halen. Denken deze partijen werkelijk dat zij lang zullen worden gehandhaafd binnen deze monstercoalitie? Wat een naïviteit. Hebben zij werkelijk geen lessen getrokken uit zeventig jaar Surinaamse politieke geschiedenis? En dan hebben we nog de NPS, of wat daarvan over is. Sinds afgelopen zondag niet meer dan de NDP-afdeling Paramaribo. Hun ondergang werd met luid applaus ingeluid. De NPS zou er goed aan doen om de geschiedenis van de PSV te bestuderen: eens de grootste partij van Suriname, maar verdwenen door precies dezelfde praktijken waarmee de NPS nu wordt uitgemolken. Vraag het aan oude rotten als Venetiaan en Kruisland, die zich nu met hand en tand verzetten tegen samenwerking met de NDP. Zij herinneren zich nog levendig hoe destijds de PSV door de NPS werd uitgekleed. En nu gebeurt hetzelfde met de NPS zelf.   Mijn voorspelling? In 2030 blijven er slechts twee partijen over: de VHP en de NDP. De kleine partijen met één of twee zetels zullen verdampen, hun kiezers keren weer terug naar het zwevende niemandsland. De VHP zal zich in de periode 2025-2030 ontdoen van Santokhi, de ballast die haar bijna de afgrond in heeft gesleurd. En de NDP, die zich nu rijk rekent, zal achterom moeten kijken. Want de schuldenberg en de uitgaven van Santokhi zullen onbetaalbaar blijken. De Oppenheimer-bondholders zullen als eerste hun deel uit het oliegeld opeisen.  Dus nee, we zullen in 2030 geen regering hebben die zich tegoed doet aan olie-inkomsten en verkiezingen koopt. De VHP zou er wijs aan doen de NDP haar gang te laten gaan en te kijken hoe zij vanzelf ten onder gaat. Precies zoals de NDP in 2020 haar politieke tegenstanders liet spartelen.  Kortom: we herhalen dezelfde fouten, keer op keer. Dat is het lot van dit volk: een volk dat meester is in het maken van foute keuzes.   Een kritische burger, Patrick Jacot