Mofo Baka: ‘Nakomelingen van Afrikanen moeten hun eigen verhaal kennen en vertellen’

Tekst en beeld Euritha Tjan A Way
PARAMARIBO — De zaden aan de enkels van Noris Bannafoo zijn bij elke stap die hij zet zachtjes te horen. Het klinkt als een zachte melodie die hem omringt op het ritme van zijn levenspad. Bannafoo is lid van het dichterscollectief Kokolampu. Hij weet zo goed te vertellen dat de aanwezigen zaterdagavond tijdens het event Mofo Blaka zijn passie voor zijn cultuur en afkomst bijna konden voelen. Hij vertelt over zijn gevecht voor grondenrechten van tribalen en hoe boos hij wordt wanneer hij denkt aan het erfgoed van de Saamaka dat nu onder water ligt door het water van het stuwmeer.

Mofo Blaka werd georganiseerd door Conservation International Suriname (CI-S), nadat ze personen van Afrikaanse komaf twee dagen lang had getraind om hun stem te vinden. “Hun identiteit begint daarmee. Ze moeten hun eigen verhalen vertellen”, zegt Lindie Aboikoni, die is betrokken bij het African Descendant Project dat CI-S in dit kader uitvoert.

“De tribalen hebben ook een stem en dat laten we hier horen”
Zulile Blinker
Traditie
Net als Bannafoo is Aboikoni Saamaka en weet zij dat die marronstam een traditie heeft van storytelling. “Je wordt ermee opgegroeid, je krijgt het via de levenslessen van je ouders. Het is belangrijk dat deze rijke traditie behouden blijft. Bovendien was deze training niet alleen voor Saamaka, maar voor alle nakomelingen van zwarten die zich voor de training hebben ingezet.” Tijdens de pauze staan de minigerechten ook in het teken van de zwarte keuken. Zelfs de versiering hoort bij het thema: halmen van hey gron aleysi die aan palen zijn gebonden.
“Als je niet te koop bent, laat het niet over aan anderen om je prijs te bepalen”, is één van de diepzinnige verzen die Lloyd Kwasiba laat horen. Hij is één van de cursisten die de training heeft gevolgd en sorteert daarmee het effect van een ‘mic drop’ die de grond raakt: eerst is het stil en daarna klinkt een “wowww” door de zaal.
Context
Zulile Blinker, die de training heeft geleid en Mofo Blaka heeft georganiseerd, is ingenomen met het initiatief van CI-S en ook het uiteindelijke resultaat. “Ik vind het een heel mooi initiatief. We zijn nu in de tijd van zwart bewustzijn dus ik ben er blij mee. Voorheen zag ik CI-S als een organisatie die alleen voor de inheemsen opkwam. Maar de tribalen hebben ook een stem en dat laten we hier horen”, zegt zij.
Gina Griffith, directeur van CI-S, vertelt hoe belangrijk het is dat de afstammelingen van Afrikanen hun verhaal in de context van hun eigen bestaan blijven vertellen. “Dit verhaal is nodig omdat het heeft geholpen om onze bossen en onze natuur te beschermen. We zien dat die tradities verwateren, want ze brengen niets op denken de jongere mensen. Maar behoud van het bos is behoud van traditie en cultuur en is ook onderdeel van hun verhaal en hun identiteit. Het is van levensbelang dat die traditie blijft bestaan.”