Moet Suriname ook libido-remmende medicatie invoeren voor zedendelinquenten?

Britse hervormingen en voorbeeld uit Louisiana

De Britse regering bereidt de invoering voor van medicatie die het libido van seksdelinquenten onderdrukt. Het doel: het verminderen van recidive en het ontlasten van overvolle gevangenissen. Studies tonen aan dat chemische castratie kan leiden tot een daling van herhaling met circa 60 procent.

Louisiana in de VS kent deze maatregel al: rechters kunnen zedendelinquenten met minderjarige slachtoffers verplichten tot chemische castratie, naast gevangenisstraffen.

Surinaamse strafmaten in vergelijking

In Suriname gelden voor seksuele handelingen met minderjarigen (art. 291–294 Wetboek van Strafrecht) straffen die variëren van vier tot vijftien jaar gevangenisstraf, afhankelijk van de leeftijd van het slachtoffer en de ernst van het feit. Bij verkrachting van een minderjarige kan de maximumstraf zelfs oplopen tot twintig jaar. Hoewel deze straffen stevig zijn, blijkt uit praktijkervaring dat recidive een blijvend probleem vormt.

Kinderrechten en ethische afwegingen

Een mogelijke invoering van libido-remmende medicatie zou in Suriname botsen met internationale verdragen, zoals het Kinderrechtenverdrag (IVRK) en het Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR). Deze waarborgen de menselijke waardigheid, ook voor veroordeelden. De centrale vraag luidt daarom: weegt de bescherming van kinderen zwaarder dan de lichamelijke integriteit van daders?

Slotvraag

De discussie is dus actueel: Groot-Brittannië zet de stap, Louisiana heeft het gedaan – maar moet Suriname deze lijn volgen, of blijft het bij langdurige celstraffen en nazorgtrajecten?

...