Mini-expo Sint Elisabethschool 1

door

Tekst en beeld Sharon Singh

PARAMARIBO — De mini-expositie van de kinderen van de Sint Elisabethschool 1 geeft een goed beeld van de technieken die ze in het eerste en tweede jaar van het vak Beeldende vormgeving hebben opgedaan. Portretten met houtskool, zeefdruktechnieken en kalebasmotieven zijn enkele technieken die zijn toegepast om de werken te maken. De tentoonstelling toont tekeningen van 34 kinderen uit groep 4 en 5.

De mini-expo is te bezoeken van dinsdag tot en met donderdag, zowel ’s ochtends als ’s middags. Bovenin de ruimte zijn ook de handvaardigheids- en textielwerken van de kinderen te zien.

“Het mooiste is: de kinderen hebben het echt allemaal zelf gedaan”Stanny Handigman

Illustratief en abstract

Stanny Handigman, initiatiefnemer van de richting Beeldende Kunst, is onder de indruk, vooral van de kalebastekeningen. “Waar de tekening illustratief is, zijn de kalebasmotieven abstract. De diversiteit is enorm”, zegt Handigman tegen de Ware Tijd. “Geen twee kalebastekeningen zijn hetzelfde. En het mooiste is: de kinderen hebben het echt allemaal zelf gedaan.”

De school, ooit een koorschool, groeide in de loop der jaren uit tot meer. Dankzij een twinningproject kwamen er afdelingen voor sport en dans bij. Voor zang, dans en muziek moeten kinderen auditie doen, voor sport niet. Al snel stroomde de school vol met sportieve leerlingen.

Dat bracht een nieuwe behoefte met zich mee: een vierde afdeling, gericht op beeldende kunst. “Ik liep al een tijdje rond met de gedachte: als je zang en dans hebt, kun je optreden, maar wie maakt dan de kostuums? Wie bouwt het decor? Daar zit een vormgevingskant aan”, vertelt Handigman, de drijvende kracht achter deze afdeling.

In 2023 kregen de leerkrachten een workshop om zich voor te bereiden op wat zou komen. In hetzelfde jaar ging de afdeling officieel van start. Elke dag een half lesuur aan talentontwikkeling bleek al snel te krap. De kinderen krijgen nu drie keer per week een heel lesuur. Volgend schooljaar gaat Handigman verder met dezelfde groep. Haar assistent Leon Siesa gaat dan met een nieuwe groep aan de slag.

Technieken

Het onderdeel portretten met houtskool moest tijdelijk worden onderbroken “omdat we tekeningen moesten maken voor de kathedraal rond Pasen”, vertelt Handigman. “We waren uitgenodigd voor het voorprogramma van een uitvoering van componist en pianist Majoie Hajary en daarvoor maakten we lijdensweg-werken.”

Tijdens dat project kreeg de school bezoek van gastdocent Noémi Beyer en enkele Amsterdamse vormgevingsconsulenten, onder andere bekend van het project Tori Oso Tori. Zij zijn gespecialiseerd in zeefdrukken, een techniek die ook te zien is in de expo.

Voor het zeefdrukproject tekenden de kinderen een huis op verschillende manieren: met hun linkerhand, daarna de rechterhand, vervolgens met een ononderbroken lijn en tenslotte met hun ogen dicht. Uiteindelijk plakten ze met stroken een huis dat vervolgens werd gezeefdrukt. Dit deden ze in kleine groepjes van twee tot drie kinderen.

Siesa is zelf schilder, tekenaar en gespecialiseerd in zeefdruk. “Het is een eeuwenoude techniek. Je maakt een ontwerp, zet dat over op een zeefdrukraam, legt het op je materiaal, brengt verf aan en trekt het met een rakel over”, legt hij uit over de zeefdruktechniek.

Ark van Noach

Na de zeefdrukken pakten de kinderen het werk rond zelfportretten weer op, deze keer met emoties als thema. Ze tekenden gevoelens als boosheid, angst en schrik, met viltstift als materiaal.

Omdat de school onder het rooms-katholieke bisdom valt, zijn Bijbelse thema’s ook een vast onderdeel van het curriculum. “Volgend jaar werken we aan één Bijbels onderwerp: de dieren op weg naar de Ark van Noach.”

Ook wil Handigman zich dan met de kinderen gaan verdiepen in letters, typografie en lay-out. “Dit jaar maakten we eenvoudige naamborden, maar dat vond ik wat knullig. Volgend jaar ontwerpen ze hun eigen naambord dat komt dan mooi boven hun werk te hangen.”