Mijn gezondheid is geen bevel

Stel je voor: je voelt je niet goed. Je wil naar een arts die je vertrouwt, die je kent, en die weet hoe jouw lichaam en geest functioneren. Maar ineens komt er een bevel: jij moet voortaan naar deze dokter. Niet omdat jij dat wil, niet omdat je die arts kent, maar omdat jouw werkgever dat bepaalt. Geen overleg. Geen ruimte voor persoonlijke voorkeur. Precies dat gebeurt nu bij de politie van Suriname.Met circulaire no. 42/2025 heeft de korpschef bepaald dat politieambtenaren in Paramaribo zich verplicht moeten inschrijven bij één specifieke politiedokter. Zonder enige onderbouwing vanuit wet of regelgeving. Zonder dialoog met de Surinaamse Politiebond. En vooral: zonder aandacht voor de persoonlijke relatie tussen arts en cliënt. Dat is niet alleen juridisch problematisch, maar ook menselijk onbegrijpelijk.Een arts is geen verlengstuk van het gezagEen arts werkt in vertrouwen met de cliënt, niet in opdracht van een leidinggevende. De relatie tussen arts en patiënt is intiem, vertrouwelijk en vaak bepalend voor herstel. Als je je niet veilig voelt bij je arts, als je denkt bekeken te worden door de ogen van je werkgever in plaats van gehoord als mens, dan faalt die relatie. Waar vertrouwen ontbreekt, moet je als patiënt altijd het recht hebben om een andere arts te kiezen. Punt.Waar is de rechtsgrond?De circulaire verwijst naar een document uit 2015, maar nergens blijkt daaruit dat de korpschef zulke keuzes mag afdwingen. Er is geen wet, geen rechtspositionele regeling, geen individuele overeenkomst waarin dit geregeld is. Sterker nog: er is niet eens een contractuele relatie tussen de individuele ambtenaar en de medische dienstverlener. De afspraken lopen via het korps. Waarom zou de korpschef dan mogen bepalen wie mijn dokter is?In een rechtsstaat gelden rechtsregels – ook binnen de organisatie. Zeker als het gaat om gezondheidszorg. Daar moet zorgvuldigheid, proportionaliteit en respect voor autonomie voorop staan. Die waarden zie ik in deze circulaire niet terug.Een kwestie van stijl: bevelen of betrekken?Wat ook stoort, is de manier waarop deze maatregel is ingevoerd. De Surinaamse Politiebond is volledig gepasseerd. Geen overleg, geen consultatie, geen poging tot draagvlak. En dat terwijl de bond de erkende vertegenwoordiger is van de beroepsgroep. Het is niet alleen onzorgvuldig, het is respectloos. In een tijd waarin we streven naar een inclusieve organisatiecultuur, doet dit denken aan ouderwets bevelsdenken. Maar gezondheid laat zich niet bevelen.Waarom geen gesprek vooraf? Geen peiling onder het personeel? Geen gezamenlijke zoektocht naar een model dat werkt voor zowel de organisatie als de medewerkers?Sta op tegen stompzinnig beleidHet is tijd dat politieambtenaren opkomen voor hun rechten. Laat je niet intimideren door een circulaire zonder juridische basis, die jouw recht op vrije artsenkeuze negeert. Gezondheid is geen collectief protocol, maar een persoonlijk traject. Niemand mag jouw vertrouwen in een arts ondermijnen.En aan de Surinaamse Politiebond: zwijgen is geen optie. Dit is het moment om op te komen voor de rechten en waardigheid van jullie leden. Eis dat deze maatregel wordt teruggedraaid en dat in de toekomst geen besluiten meer worden genomen over de hoofden van politiemensen heen.Wie zwijgt, zet de deur open voor meer van dit soort autoritaire maatregelen. Kom dus op – individueel en collectief – en geef een krachtig signaal: politieambtenaren zijn geen willoze onderdanen. Zij zijn professionals met rechten, mensen met een stem, en burgers met een geweten.Drs. Raoûl U. Hellings B. Pol.Documenten:

...