Migratiestromen richting Suriname en regio verschuiven door beleid VS

De commandant van het Korps Militaire Politie, overste Roy Samuel, bevestigt dat de Amerikaanse ambassade geen informatie verstrekt over visa-aanvragen van vreemdelingen, die via Suriname willen reizen naar andere bestemmingen. Wel geeft hij aan, dat de Militaire Politie al enige tijd gegevens verzamelt over migratiestromingen, waaronder uit Latijns-Amerika, Nederland, China en personen uit het verre oosten. Recente data waren echter niet beschikbaar voor publicatie.
Eerder gedeelde cijfers van de Militaire Politie wezen erop dat het aantal Cubanen dat in Suriname aankomt, is afgenomen. Uit gesprekken met woordvoerders van luchtvaartmaatschappijen blijkt, dat veel migranten uit Latijns-Amerikaanse landen de voorkeur geven aan Brazilië als eindebestemming. Volgens betrouwbare bronnen reist inmiddels twee derde van de migranten uit met name Cuba naar Brazilië, mede als gevolg van het nieuwe buitenlandbeleid van de Verenigde Staten.
Hoewel de Militaire Politie een belangrijke rol speelt in het monitoren van de migratie, wordt verwacht dat het ministerie van Buitenlandse Zaken meer gedetailleerde data kan verschaffen. De communicatie met dit ministerie verloopt vooralsnog moeizaam, waardoor er weinig actuele cijfers beschikbaar komen.
Deze ontwikkelingen geven een onoverzichtelijk beeld van de tot nog toe ontbrekende bevolkingspolitiek in Suriname, waar de toestroom van Cubanen schijnt te verminderen, terwijl migratiestromen uit de regio zich verleggen naar andere landen, waaronder Brazilië.
Het vraagstuk van verblijfs- en werkvergunningen voor Cubanen in Suriname en anderen uit de regio, is al geruime tijd onderwerp van maatschappelijke discussie. Het publiek volgt de ontwikkelingen op migratiegebied nauwlettend en hecht grote waarde aan feitelijke en verifieerbare informatie vanuit officiële instanties.
Over bevolkingspolitiek
Tijdens de lancering van het Nationaal Bevolkingsbeleid 2021–2040 benadrukte minister Bronto Somohardjo (Binnenlandse Zaken) het belang van een integrale en op mensenrechten gebaseerde visie op bevolkingsontwikkeling. Hij stelde dat migratie een cruciaal aspect is in een globaliserende wereld en dat Suriname actief moet inspelen op demografische veranderingen, om economische groei en welzijn te bevorderen.
Soewarto Moestadja, lid van De Nationale Assemblee, uitte destijds kritiek op het gebrek aan een concreet bevolkingsbeleid sinds 1996. Hij pleitte voor een beleid dat de multi-etnische en culturele diversiteit van Suriname weerspiegelt, en waarschuwde voor sociale uitsluiting bij het ontbreken van een inclusieve aanpak.
Evert Karto (ABOP/PL) wees op de noodzaak, inzicht te krijgen in de bijdrage van genaturaliseerde migranten aan de economie. Hij riep op tot decentralisatie van vreemdelingendiensten om het naturalisatieproces, te vergemakkelijken.
Columnist en journalist Ivan Cairo merkte op dat Suriname kampt met een laag geboortecijfer en een vergrijzende bevolking. Hij stelde dat zonder gerichte incentives, zoals betere zorg, onderwijs en huisvesting, het moeilijk zal zijn om de bevolkingsgroei te stimuleren. Volgens hem loopt de bevolkingspolitiek van Suriname decennia achter op de realiteit.

Kritische kanttekeningen
Cairo wees erop, dat Suriname zich niet kan veroorloven de bevolkingspolitiek enkel in de lade te laten liggen. Volgens hem moet het land leren van landen die migratie benutten om hun economie te versterken, in plaats van migranten uitsluitend als een probleem te zien. “De toekomst van Suriname hangt mede af van hoe wij deze vraagstukken nu aanpakken,” aldus Cairo.
De actuele migratiestromen maken duidelijk dat Suriname opnieuw voor keuzes staat. Terwijl Cubanen en andere groepen hun weg naar Paramaribo vinden, blijft de vraag, hoe een duurzaam bevolkingsbeleid adequaat kan worden vormgegeven.
The post Migratiestromen richting Suriname en regio verschuiven door beleid VS ..

...