Migratie-uitdagingen en de noodzaak van een duurzaam beleid in Suriname

door

Suriname staat voor een complexe migratiecrisis, die vraagt om een samenhangend beleid en duidelijke regelgeving. De problemen die zich voordoen met asielzoekers, toeristen die langer blijven dan toegestaan, en migranten die onderduiken, benadrukken de behoefte aan structurele maatregelen om de huidige situatie te beheersbaar krijgen te krijgen.
Een veelvoorkomend probleem, is dat zogenaamde toeristen na het verstrijken van hun drie maanden durend visum de grens oversteken naar St. Laurent in Frans-Guyana en vervolgens terugkeren naar Albina, om opnieuw een verblijfstatus voor drie maanden te verkrijgen. Deze strategie stelt bepaalde migranten in staat in Suriname te blijven werken en vaak ook hun families uit landen zoals Cuba, Colom-bia en Venezuela over te laten komen. Dit leidt tot een parallelle economie waarin migranten proberen te overleven, door hun inkomsten te besteden aan huur, transport, voeding en ziektekosten.
Daarenboven moeten zij jaarlijks een bedrag van 600 US-dollar aan immigratiekosten betalen.
Veel migranten wisselen een groot deel van hun Surinaamse dollars om in buitenlandse valuta zoals US-dollars en euro’s, waardoor ze bijdragen aan de vaak toenemende schaarste aan buitenlandse valuta. Tegelijkertijd worden deze migranten geconfronteerd met uitbuiting, zoals door immigratie- en politiefunctionarissen, die hen geld afpersen in ruil voor verlenging van hun visa. Volgens meldingen wordt thans een bedrag van 200 US-dollar geëist, waarvan slechts een deel officieel wordt geregistreerd en de rest vermoedelijk in eigen zak verdwijnt. Deze corruptie ondermijnt niet alleen de positie van migranten, maar ook het vertrouwen in de overheid. Migranten die niet in staat zijn in hun basisbehoeften te voorzien, raken vaak in een uitzichtloze situatie. Er zijn meldingen van Cubaanse werkers die in grote armoede leven, drugsverslaafd raken of zelfs in de prostitutie belanden om te kunnen overleven. Een deel van deze vrouwen heeft leningen afgesloten tegen hoge rentes om naar Suriname te kunnen reizen, en zij worden gedwongen deze le-ningen terug te betalen onder zeer zware omstandigheden. Deze schrijnende situa-ties onderstrepen de urgentie van een be-leid dat migranten beschermt en hun integratie ondersteunt.
In tegenstelling tot Suriname biedt buurland Brazilië een tijdelijk verblijfsvisum aan migranten uit de regio, wat hen meer zekerheid en kansen biedt. Migranten die via Suriname proberen te overleven, kiezen vaak uiteindelijk toch voor de doorreis naar Brazilië, waar zij gebruik maken van bus- en boottransport om zich te verplaatsen naar steden zoals Belem. Dit toont aan dat een duidelijke en humane aanpak niet alleen migranten ondersteunt, maar ook bijdraagt aan de regionale stabiliteit.
De huidige situatie vereist een herziening van het migratiebeleid in Suriname. Een dergelijk beleid zou een fatsoenlijke op-vang van migranten garanderen, hen toegang geven tot legale werkgelegenheid en bescherming bieden tegen uitbuiting. Daarnaast is het essentieel dat corruptie binnen immigratiediensten wordt aangepakt en dat er transparantie komt in de procedures rondom visa en verblijfsvergunningen.
Met de aanhoudende braindrain sinds de jaren 80, heeft Suriname in de nabije toekomst migranten nodig om de economie te ondersteunen, vooral gezien de ontwikkelingen in de olie- en gassector. Het is tijd dat de regering deze uitdagingen erkent en stappen onderneemt om migranten niet alleen te tolereren, maar hen ook te integreren als waardevolle leden van de sa-menleving. Een structurele aanpak kan zorgen voor een win-winsituatie, waarin zo-wel de Surinaamse samenleving als mi-granten profiteren.
The post Migratie-uitdagingen en de noodzaak van een duurzaam beleid in Suriname ..