MIGRANTEN VERWELKOMEN, OF BESTELEN EN WEGPESTEN?

Suriname heeft al jaren een groot probleem en dat wordt geaccentueerd door het fenomeen brain drain. Al jaren is het zo, dat velen de weg van de minste weerstand bewandelen en er alles aan doen, het land te verlaten, omdat ze ervan uitgaan, dat er voor hen een paradijs aan de Noordzee wacht, of dat ze zonder al te veel inzet, een beter leven zullen hebben op de Nederlandse Antillen of elders in het Caribisch gebied. Een niet gering aantal landgenoten weigert deel te nemen aan het arbeidsproces, door vooral door de particuliere sector aangeboden lonen. Bepaalde werkzaamheden weigert men ook nog langer uit te voeren, omdat die als te min worden gezien, of omdat de salariëring zogenaamd te gering zou zijn. Dat de verdiencapaciteit van veel middenstandsbedrijven veel hogere lonen niet kan dragen, ontgaat de werkzoekende totaal en men kiest ervoor liever langer thuis te zitten, of het land indien mogelijk, te verlaten.
Suriname heeft met het oog op de komende periode van ‘oil and gas’, meer kundige en vooral werkwillige mensen nodig, en die zullen zeker het land binnenkomen, als hier een beter leven in het verschiet ligt. Nu reeds zijn er tekenen, dat vreemdelingen in dit land zouden willen werken en blijven, indien de omstandigheden dat toelaten en veel gunstiger zijn dan in het geboorteland, waar het momenteel kommer en kwel betreft. Zo zien we al zeker vijftien jaar veel mensen uit China, Cuba, Venezuela, Brazilië, de Dominicaanse Republiek en Haïti naar Suriname komen, op zoek naar een beter bestaan. Deze mensen – die veelal met een toeristenvisa van drie maanden naar ons land komen en niet meer vertrekken – worden als illegaal beschouwd en mogen volgens de vigerende regels, niet aan het arbeidsproces deelnemen. Maar toch werkt men op illegale wijze om in het eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Sommigen sparen om op een gegeven moment verder te reizen richting Brazilië, de Verenigde Staten of een ander land op het westelijk halfrond. Maar zo zijn er ook velen, die het hier prettig toeven vinden en gaarne zouden willen blijven. Maar de immigratieregels van Suriname zijn voor verreweg de meesten zeer knellend en onbetaalbaar, dus geraken deze mensen in de illegaliteit en kunnen zich maar nauwelijks handhaven, omdat de huidige immigratieregels overeind blijven staan. Deze regels ondersteunen de verplichting dat de migrant zich jaarlijks registreert bij de Vreemdelingendienst en wel ter betaling van vele honderden dollars en of euro’s, om toch te kunnen blijven, totdat uiteindelijk een verblijfsvergunning wordt verleend. In die vijf jaar is de migrant duizenden dollars of euro’s kwijt, die hij of zij beter had kunnen bestemmen ter veraangenamen van zijn of haar verblijf in dit land. Suriname heeft zonder meer deze gastarbeiders hard nodig, omdat die wel willen werken en vaker voor een lager loon dan de Surinaamse werknemer eist en of verwacht. Maar wat doen we momenteel? Leden van de zogeheten Vreemdelingendienst maken jacht op de hier illegaal verblijvende vreemdelingen en eisen geld voor die ene stempel in het paspoort, die verblijf voor nog eens drie maanden, veilig stelt. Invallen in restaurants en andere werkplekken worden aangedaan, om deze flessentrekkerij meer inhoud te kunnen geven. Deze acties worden overwegend in de stad uitgevoerd, want dat is lekker makkelijk. Men gaat bijvoorbeeld niet naar de goudvelden, waar de illegalen bij de duizenden aanwezig zijn en toch een wezenlijke bijdrage leveren aan de Surinaamse economie. We hebben het er al “tig” keren over gehad, dat Suriname een goede en reguliere bevolkingspolitiek totaal ontbeert en dat kan zeker niet zo blijven. Heeft meer illegaliteit en zeker criminaliteit tot ge-volg. Deze regering en zeker ook de volgende, dient hard te gaan werken aan de bevolkingspolitiek en de daaraan inherent zijnde soepelere migratieregels, die erop gericht moeten zijn, meer externe krachten aan te trekken, die Suriname zullen helpen bij zijn snellere en gedegen ontwikkeling. We hebben een aanhoudende brain drain van capabele en werklustige mensen en dat gat zal moeten worden opgevuld met andere personen. De mensen die reeds zijn vertrokken, omdat Suriname voor hen niet goed genoeg was, dienen wij af te schrijven en onze blik te verbreden door externe krachten, die wel willen werken en Suriname als een nieuw thuis te zien, te verwelkomen door de migratieregels te versoepelen en de nieuwelingen het gevoel te geven, dat we ze zien als bijdrage en zo hun verblijf te veraangenamen. Blijven we rommelen en hopen op onze werkschuwen, dan zal Suriname nog vele jaren blijven steken in weinig progressie.
The post MIGRANTEN VERWELKOMEN, OF BESTELEN EN WEGPESTEN? ..

...