Mensenrechtensituatie Suriname blijft zorgwekkend

door

PARAMARIBO – De mensenrechtensituatie in Suriname blijft zorgwekkend. Vanwege structurele problemen die maar niet worden aangepakt, wordt vooruitgang belemmerd. De bestrijding van corruptie in Suriname blijkt ook een grote uitdaging en nepotisme blijft voorkomen, waarbij familieleden van regeringstoppers nog steeds worden benoemd in invloedrijke posities. Dit staat vermeld in een rapport van het US Department of State, waarbij ‘The Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor’ elk jaar een verslag maakt over de situatie en naleving van mensenrechten in alle landen die het mensenrechtenverdrag hebben geratificeerd.Het rapport geeft aan dat het rechtssysteem in Suriname kampt met structurele problemen, zoals een gebrek aan middelen en capaciteit. Dit leidt tot corruptie, vertragingen in rechtszaken en langdurige voorhechtenis, zelfs voor kleine vergrijpen. Lage lonen bij de politie dragen bij aan omkoping en afpersing, wat de toegang tot eerlijke processen bemoeilijkt. De langlopende zaak tegen voormalig president Dési Bouterse, die in 2023 werd afgerond met de bevestiging van zijn veroordeling voor moord, wordt in het rapport als voorbeeld genoemd om de traagheid van het rechtssysteem aan te tonen. Hoewel deze uitspraak wordt gezien als een belangrijke mijlpaal, blijven andere gevallen van corruptie en misbruik onbestraft.De Grondwet van Suriname verbiedt discriminatie op basis van ras, geslacht en seksuele geaardheid, maar gelijke behandeling blijkt in de praktijk nog steeds een probleem. Ook inheemse en marrongemeenschappen hebben beperkte toegang tot onderwijs en werkgelegenheid, vooral in het binnenland. Voor de LGBT+-gemeenschap bestaan er wettelijke bescherming tegen discriminatie, maar maatschappelijke acceptatie blijft laag. Vrouwen ondervinden ook nog steeds nadelen op het gebied van werk en onderwijs, ondanks grondwettelijke garanties.Eigendomsrechten in Suriname worden regelmatig bedreigd door corruptie, vooral op het gebied van landbeleid en vergunningen. Inheemse bevolkingsgroepen lijden onder illegale ontbossing en mijnbouw, terwijl hun traditionele landrechten niet wettelijk zijn vastgelegd. Het gebrek aan regelgeving en handhaving heeft ook geleid tot een toename van economische uitbuiting. Migranten, vooral vrouwen uit Venezuela, lopen een verhoogd risico op mensenhandel en seksuele uitbuiting. De overheid voert weliswaar antitrafficking-maatregelen uit, maar de effectiviteit hiervan wordt ondermijnd door corruptie.De conclusie in het rapport is dat de mensenrechtensituatie in Suriname wordt gekenmerkt door hardnekkige problemen zoals corruptie, zwakke rechtshandhaving en structurele ongelijkheden. Hoewel recente initiatieven, zoals de oprichting van een anticorruptiecommissie, hoop bieden, blijft het cruciaal om deze inspanningen te versterken en structurele hervormingen door te voeren. Alleen dan kan Suriname een rechtvaardigere en inclusievere samenleving worden, waarin mensenrechten volledig worden gerespecteerd.