Maya Parbhoe: grootse plannen, grote vragen

In de wereld van de politiek zijn charisma en ambitie onmisbaar, maar wanneer deze eigenschappen doorslaan naar grootheidswaanzin, rijst de vraag: waar eindigt de visie en begint de waan? Maya Parbhoe, een naam die de afgelopen tijd steeds vaker opduikt in het Surinaamse politieke landschap, lijkt deze vraag op te roepen. Haar plannen zijn groots, haar taal is vol vertrouwen, maar haar aanpak roept serieuze twijfels op.
Parbhoe presenteert zichzelf als de redder van Suriname, een land dat al jaren worstelt met financiële crises. Haar oplossing? De introductie van bitcoin als nationaal betaalmiddel. Ze beweert dat dit Suriname kan transformeren tot een van de weinige landen ter wereld die deze digitale munt omarmen en zo de economie kunnen redden. Een ambitieus plan, zeker, maar het ontbreekt aan transparantie. Parbhoe weigert haar plannen te delen met het Surinaamse volk, uit angst dat andere politieke partijen haar ideeën zouden stelen. Dit roept een belangrijke vraag op: hoe kan een volk een leider vertrouwen die haar plannen geheimhoudt? Politiek draait om vertrouwen, en dat wordt nu juist ondermijnd door deze geheimzinnigheid.
Bovendien lijkt Parbhoe zichzelf te positioneren als de volgende “bitcoin-president” van Suriname, terwijl de voorzitter van de partij waar ze lid van is, de NPS, al heeft aangegeven zelf de presidentskandidaat te zijn. Dit roept vragen op over interne partijdiscipline en haar eigen politieke strategie. Is dit een teken van ongeduld, of zelfs van opportunisme?
Wat verder opvalt, is de manier waarop Parbhoe zich uitlaat over anderen. Ze bespreekt president Santokhi en andere politici met ongefundeerde aantijgingen, wellicht in de hoop zo sympathie te winnen bij het volk. Maar politiek populisme gebaseerd op loze beschuldigingen is gevaarlijk. Het ondermijnt niet alleen het vertrouwen in de democratie, maar kan ook leiden tot polarisatie en verdeeldheid.
Recentelijk is Parbhoe beschuldigd van betrokkenheid bij mensenhandel. Zonder af te wachten op een officieel politieverhoor, beweert ze dat het Openbaar Ministerie (OM) in opdracht van president Santokhi achter deze aantijgingen zit. Dit is een serieuze beschuldiging, die niet lichtvaardig gemaakt moet worden. Het OM heeft de plicht om deze zaak grondig te onderzoeken, en Parbhoe zou moeten wachten op de uitkomst van dat onderzoek voordat ze conclusies trekt. Haar snelle oordeel en beschuldigingen richting het OM en de president roepen vragen op over haar integriteit en haar respect voor de rechtsstaat.
Tot slot wil ik Maya Parbhoe meegeven dat ongefundeerde uitspraken en aantijgingen niet zonder consequenties zijn. Of het nu juridisch is of in de publieke opinie, woorden hebben impact. Suriname verdient leiders die transparant zijn, die het volk betrekken bij hun plannen, en die respect tonen voor de democratische instituties. Grootse plannen zijn mooi, maar ze moeten wel gebouwd zijn op een fundament van vertrouwen en integriteit.
Maya Parbhoe heeft ongetwijfeld ambitie, maar de vraag blijft: is deze ambitie gebaseerd op een reële visie voor Suriname, of op een gevaarlijke combinatie van grootheidswaan en populisme? Het Surinaamse volk verdient een antwoord.
Lucas Almeida

...