Maya de Lacoste: ‘Een moeder is alles voor een kind’

door

door Sharon Singh

PARAMARIBO — Maya de Lacoste, de echtgenote van Nicolas de Lacoste, de Franse ambassadeur in Suriname, heeft een warm hart voor moeders en kinderen. Haar eerste gedicht dat ze in Suriname schreef, ging over de tragedie in Moiwana op 29 november 1986. Daarin stond vooral het lot van moeders en kinderen centraal: zij die niet konden vluchten, die zichzelf en hun kinderen niet in veiligheid konden brengen.ADVERTISEMENT

Volgens haar zijn het juist moeders en kinderen die vaak de hardste klappen opvangen als het gaat om onrecht, geweld en armoede. Toch zijn moeders tegelijkertijd een enorme krachtbron binnen het gezin. “Ik geloof dat een moeder alles is voor haar kind”, zegt de ambassadeursvrouw tegen de Ware Tijd. “Zij helpt met schoolwerk, houdt het huishouden draaiende en staat er vaak alleen voor als een relatie stukloopt.”

“Moeders en kinderen vangen vaak de hardste klappen op als het gaat om onrecht, geweld en armoede”

Toch pleit ze ook voor balans. Een gezonde thuissituatie vraagt volgens haar om beide ouders. “Een vader is alles wat een moeder niet kan zijn, gewoon omdat het soms te zwaar is voor haar”, legt ze uit. Zelf is De Lacoste moeder van vier volwassen kinderen.

De Française is filoloog, iemand die zich verdiept in taal en literatuur, vaak met een voorliefde voor oude of klassieke teksten. Maar nog belangrijker vindt ze het om echt in gesprek te gaan met mensen. “Als je echt luistert, hoor je wat hen bezighoudt, wat hen pijn doet, hoe ze leven en soms zie je verdriet achter een glimlach.”

Gedichten

Haar gedicht over Magdalena Ajintoena, een moeder die haar zeven kinderen verloor in Moiwana, maakte diepe indruk. In totaal verloor de familie Ajintoena tijdens dat bloedbad vijftien familieleden. “Dit was trouwens niet mijn eerste gedicht”, benadrukt ze. “Ik schrijf al mijn hele leven.”

In 2023 verscheen haar eerste dichtbundel in Parijs: ‘Passages frontaliers’ (‘Grensovergangen’). Momenteel werkt ze aan een nieuwe bundel, waarin ook gedichten staan die ze in Suriname schreef. “Ik schrijf alleen de gedichten op die tot mij komen.”

Kracht van de vrouw

De Lacoste ziet Suriname als een land met het gezicht van een vrouw-moeder. Een vrouw die vaak de last alleen draagt. “Als je naar Albina rijdt, zie je houten huizen langs de weg, kinderen die buiten spelen, waslijnen vol schone kleren. De jurkjes zijn kraakhelder. Dan denk ik: ‘hoeveel werk is het geweest om dat allemaal met de hand te wassen?’”

Juist daarom benadrukt ze op Moederdag de kracht van vrouwen binnen het gezin. Maar ook de rol van de man onderstreept ze, een echtgenoot die de vrouw aanvult en zij hem.