‘Mama Sranan’ trapt Fifac Filmfestival af met jongeren screening

‘De thema’s zijn ook herkenbaar’
Tekst en beeld Euritha Tjan A Way

SAINT-LAURENT-DU-MARONI — “Waar heb je het beeld vandaan en weet je ook van de Binnenlandse Oorlog die er was in Suriname?” Vragen die filmmaker Tessa Leuwsha kreeg over haar film ‘Mama Sranan-Moeder Suriname’ die als eerste werd getoond tijdens Le Festival International du Film documentaire Amazonie-Caraïbes Fifac in Saint-Laurent-du-Maroni.
De film is compleet gemaakt van archiefmateriaal, dat Leuwsha heeft gezocht, gevonden en vertaald naar het perspectief van een vrouw. De Franse ambassade in Suriname heeft samengewerkt met de organisatie Fifac om Surinaamse filmmakers, films en de Ware Tijd aanwezig te hebben bij Fifac dat duurt tot en met zaterdag in Saint-Laurent-du-Maroni.
Gevangeniskamp
Het festival wordt gehouden bij het Camp de la Transportation. De gebouwen die Fifac gebruikt, waren bested voor het personeel van het vroegere gevangeniskamp dat ook op dezelfde locatie is gevestigd. De bekende gevangene Henri Charrière, schrijver van ‘Papillon’, heeft het als één van de weinige overleefd. De boeken over hem hebben vele mensen gevoerd naar het gevangeniskamp.
Leuwsha’s film werd als eerst getoond aan studenten van de middelbare school, die ook veel vragen in het Nederlands stelden, wat verraad dat ze van Suriname afkomstig zijn of een Surinaamse afkomst hebben.
Leuwsha: “Ik word altijd emotioneel als ik deze film weer zie. Daarnet toen ik naar binnen kwam weer. Er zijn heel weinig verhalen van Surinaamse vrouwen gemaakt, terwijl ze vaak een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis.”
Leuwsha voelt zich zeer vereerd dat haar film de aftrap deed voor het festival. “Vooral omdat het met de jeugd is. Het is belangrijk dat de jongeren leren kijken naar documentaires. Ik zie ook dat de thema’s die in de film aan de orde zijn herkenbaar zijn voor de jongeren. Strijd, veerkracht, verzet, daadkracht, doorzetting. Veel van deze mensen hebben een bestaan moeten opbouwen in Frans-Guyana na te zijn gevlucht voor de oorlog in Suriname. In de film doet mijn oma dat ook. Dus onderdrukking door kolonialisme resoneert dan ook met onderdrukking door oorlog.”
Net geen kalverliefde
Het is de zesde editie van Fifac en er zijn ruim 37 films uit dertien landen in het Caribisch Gebied, de Amazone en de Franse Antillen, zoals Martinique en Guadeloupe worden genoemd. Het is voor de maker van ‘Mama Sranan’ een droom die werkelijkheid is geworden dat haar film zoveel te zien is op verschillende filmfestivals. “Ik bedoel een film over Suriname nu in een Frans gebied, dat is toch mooi!”
Ze voelt zich dubbel en dwars winnaar omdat ‘Mama Sranan-Moeder Suriname’ op de longlist stond voor een de nominatie voor het Gouden Kalf. “Het was net geen Kalverliefde”, lacht Leuwsha. “Ik maak al twintig jaar creatieve dingen. Dit is me tweede film en ik doe het niet voor een vermelding. Het is echter wel een heel grote eer dat het op de longlist heeft gestaan voor het Gouden Kalf, de meest prestigieuze prijs in Nederland.”
Woensdagavond is haar film om zeven uur weer te zien voor het grotere publiek. Daarna zal ‘Mama Sranan-Moeder Suriname’ ook te zien zijn op een filmfestival in Spanje.

Tessa Leuwsha bij de ‘Q & A’ van de screening van ‘Mama Sranan-Moeder Suriname’ door studenten.